Ancient Greek-English Dictionary Language

λείψανον

Second declension Noun; Neuter 자동번역 Transliteration:

Principal Part: λείψανον λειψάνου

Structure: λειψαν (Stem) + ον (Ending)

Etym.: lei/pw

Sense

  1. That which is left behind
  2. (in the plural): remains, remnants, wrecks

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • νῦν δ’ εἰσιν οἰκόπεδον πόλεωσ καὶ λείψανα κακῶν ταῖσ τῶν ἐχθρῶν χερσὶν εἰσ ἔδαφοσ ἀχθεῖσαι. (Demades, On the Twelve Years, 26:3)
  • Τῆσ Λιβύησ τὰ νότια ψάμμοσ ἐστὶ βαθεῖα καὶ γῆ διακεκαυμένη, ἔρημοσ ἐπὶ πολύ, ἀκριβῶσ ἄκαρποσ, πεδινὴ ἅπασα, οὐ χλόην οὐ πόαν οὐ φυτὸν οὐχ ὕδωρ ἔχουσα, ἢ εἴ που ἄρα ἐν κοίλοισ συνεστηκὸσ ὑετοῦ ὀλίγου λείψανον, παχὺ καὶ τοῦτο καὶ δυσῶδεσ, οὐδὲ πάνυ διψῶντι ἀνθρώπῳ πότιμον. (Lucian, Dipsades 1:1)
  • ἀπέστρεφον δ’ οὖν τοὺσ πολλοὺσ αὐτῶν λέγων ἤδη τετελέσθαι τὸ ἔργον, οἷσ μὴ καὶ τοῦτ’ αὐτὸ ^ περισπούδαστον ἦν, κἂν αὐτὸν ἰδεῖν τὸν τόπον καί τι λείψανον καταλαμβάνειν τοῦ πυρόσ. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 19:3)
  • λιθίνησ δέ τινοσ ἄλλησ θραύσματα ἐδείκνυτο παλαιά, ὡσ ταῦτα μᾶλλον εἰκάσαι ἐκεῖνα εἶναι τὰ λείψανα τῆσ ἀγκύρασ τῆσ Ἀργοῦσ. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 9 3:1)
  • πᾶσ ^ δὲ ὁ τόνοσ τοῦ φθέγματοσ οἱο͂σ ἁπαλώτατοσ, οὔτε βαρὺσ ὡσ εἰσ τὸ ἀνδρεῖον ἡρμόσθαι οὔτε πάνυ λεπτὸσ ὡσ θηλύτατόσ τε εἶναι καὶ κομιδῇ ἔκλυτοσ, ἀλλ’ οἱο͂σ γένοιτ’ ἂν παιδὶ μήπω ἡβάσκοντι, ἡδὺσ καὶ προσηνὴσ καὶ πράωσ παραδυόμενοσ εἰσ τὴν ἀκοήν, ὡσ καὶ παυσαμένησ ἔναυλον εἶναι τὴν βοὴν καί τι λείψανον ἐνδιατρίβειν καὶ περιβομβεῖν τὰ ὦτα, καθάπερ ἠχώ τινα παρατείνουσαν τὴν ἀκρόασιν καὶ ἴχνη τῶν λόγων μελιχρὰ ἄττα καὶ πειθοῦσ μεστὰ ἐπὶ τῆσ ψυχῆσ ἀπολιμπάνουσαν. (Lucian, Imagines, (no name) 13:3)
  • Δευκαλίωνα ἐπὶ τούτοισ, καὶ τὴν μεγάλην ἐπ’ ἐκείνου τοῦ βίου ναυαγίαν, καὶ λάρνακα μίαν λείψανον τοῦ ἀνθρωπίνου ^ γένουσ φυλάττουσαν, καὶ ἐκ λίθων ἀνθρώπουσ πάλιν εἶτα Ιἄκχου σπαραγμὸν καὶ Ἥρασ δόλον καὶ Σεμέλησ κατάφλεξιν καὶ Διονύσου ἀμφοτέρασ τὰσ γονάσ, καὶ ὅσα περὶ Ἀθηνᾶσ καὶ ὅσα περὶ Ἡφαίστου καὶ Ἐριχθονίου, καὶ τὴν ἔριν τὴν περὶ τῆσ Ἀττικῆσ, καὶ Ἁλιρρόθιον καὶ τὴν πρώτην ἐν Ἀρείῳ πάγῳ κρίσιν, καὶ ὅλωσ τὴν Ἀττικὴν πᾶσαν μυθολογίαν· (Lucian, De saltatione, (no name) 39:1)
  • ἀπολώλεκασ τὰ ἐν τῇ γῇ ἅπαντα, μειρακίῳ ἀνοήτῳ πιστεύσασ τὸ ἁρ́μα, ὃσ τὰ μὲν κατέφλεξε πρόσγειοσ ἐνεχθείσ, τὰ δὲ ὑπὸ κρύουσ διαφθαρῆναι ἐποίησε πολὺ αὐτῶν ἀποσπάσασ το πῦρ, καὶ ὅλωσ οὐδὲν ὅ τι οὐ ξυνετάραξε καὶ ξυνέχεε, καὶ εἰ μὴ ἐγὼ ξυνεὶσ τὸ γιγνόμενον κατέβαλον αὐτὸν τῷ κεραυνῷ, οὐδὲ λείψανον ἀνθρώπων ἐπέμεινεν ἄν· (Lucian, Dialogi deorum, 1:2)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION