λείψανον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
λείψανον
λειψάνου
Structure:
λειψαν
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- That which is left behind
- (in the plural): remains, remnants, wrecks
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ γὰρ τροχίλοσ ἐστὶ μὲν ὄρνισ τῶν ἑλείων καὶ παραποταμίων, φρουρεῖ δὲ τὸν κροκόδειλον οὐκ οἰκόσιτοσ ἀλλὰ τοῖσ ἐκείνου λειψάνοισ παρατρεφόμενοσ· (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 31 1:1)
- ὁ δὲ οὔτε περὶ τῆσ γῆσ ἐνενόησεν οὔτε τοῖσ λειψάνοισ τοῦ ναυαγίου παροῦσιν ἢ ἀπιοῦσι καταστάντοσ τοῦ κλύδωνοσ ἐπεχείρησεν, ἀλλ’ ὑπερεῖδεν ἐκ τῶν δυνατῶν διαζωννυμένουσ τὰ σκάφη καὶ ἀνέμῳ διαπλέοντασ ἐσ τὸ Ἱππώνειον, εἴτε τὴν συμφορὰν ἀρκεῖν οἱ νομίζων εἴτ’ ἄπειροσ ὢν νίκην ἐπεξελθεῖν εἴθ’, ὥσπερ εἴρηταί μοι καὶ ἑτέρωθι, ἐπιχειρεῖν ὅλωσ μαλακὸσ ὢν καὶ μόνον ἐγνωκὼσ ἀμύνεσθαι τοὺσ ἐπιπλέοντασ. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 10 4:4)
- πρόρριζοσ ἐκ βάθρων ἀνήρπασται, καὶ μόνον αὐτῆσ μνημεῖον ἀπολείπεται τὸ τῶν ἀνῃρημένων ἔτι τοῖσ λειψάνοισ ἐποικοῦν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 420:2)
- ὁ δ’ εἰκόνων ἀμφοτέρων ἀμύθητοσ ἀριθμὸσ ὁμοῦ ταῖσ πέτραισ καὶ τοῖσ λειψάνοισ τῶν διαφθαρέντων σωμάτων ἀναπέφυρται καὶ διέσπαρται· (Aristides, Aelius, Orationes, 3:6)
- ὁ δὲ προφήτησ οὔθ’ ἕπεσθαι ἤθελεν οὔτ’ ἀλλαχόσε που μένειν, ἡδέωσ δ’ εἶχεν ἐπὶ τοῖσ ἐρειπίοισ τῆσ πατρίδοσ καὶ τοῖσ ταλαιπώροισ αὐτῆσ διαζῆσαι λειψάνοισ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 10 199:1)
