- οἰόμενοι γὰρ σατυρικὰ καὶ γελοῖά τινα καὶ κομιδῇ κωμικὰ παρ’ ἡμῶν ἀκούσεσθαι ‐ τοιαῦτα γὰρ ^ πεπιστεύκασιν, οὐκ οἶδ’ ὅ τι δόξαν αὐτοῖσ ὑπὲρ ἐμοῦ οἱ μὲν οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἀφικνοῦνται, ὡσ οὐδὲν δέον παρέχειν τὰ ὦτα κώμοισ γυναικείοισ καὶ σκιρτήμασι σατυρικοῖσ καταβάντασ ἀπὸ τῶν ἐλεφάντων, οἱ δὲ ὡσ ἐπὶ τοιοῦτό τι ἥκοντεσ ἀντὶ τοῦ κιττοῦ σίδηρον εὑρόντεσ οὐδ’ οὕτωσ ἐπαινεῖν τολμῶσι τῷ παραδόξῳ τοῦ πράγματοσ τεθορυβημένοι. (Lucian, (no name) 5:3)
(루키아노스, (no name) 5:3)
- τὸν γὰρ Πολέμωνα τοῦτον, ὅν φησιν ἑαυτῆσ οἰκέτην εἶναι, πεφυκότα οὐ φαύλωσ οὐδὲ κατὰ τὴν Μέθην, ἀλλ’ οἰκεῖον ἐμοὶ τὴν φύσιν, προαρπάσασα νέον ἔτι καὶ ἁπαλὸν ὄντα συναγωνιζομένησ τῆσ Ἡδονῆσ, ἥπερ αὐτῇ τὰ πολλὰ ὑπουργεῖ, διέφθειρε τὸν ἄθλιον τοῖσ κώμοισ καὶ ταῖσ ἑταίραισ παρασχοῦσα ἔκδοτον, ὡσ μηδὲ μικρὸν αὐτῷ τῆσ αἰδοῦσ ὑπολείπεσθαι. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 17:1)
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 17:1)
- ἐγὼ δὲ κώμοισ σὲ φιλοχόροισι μέλψω. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, lyric3)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, lyric3)
- οὐ θύσοντεσ οὗτοι συνεληλύθασι πατρίοισ θεοῖσ οὐδ’ ὁμογνίων μεθέξοντεσ ἱερῶν ἀλλήλοισ, οὐκ Ἀσκραίῳ Διὶ Λυδίων καρπῶν ἀπαρχὰσ φέροντεσ οὐδὲ Διονύσῳ βεβακχευμένον θύσθλον ἱεραῖσ νυξὶ καὶ κοινοῖσ ὀργιάσοντεσ κώμοισ· (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 1:5)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 1:5)
- συνεληλύθασι πατρίοισ θεοῖσ οὐδ’ ὁμογνίων μεθέξοντεσ ἱερῶν ἀλλήλοισ, οὐκ Ἀσκραίῳ Διὶ Λυδίων καρπῶν ἀπαρχὰσ φέροντεσ οὐδὲ Διονύσῳ βεβακχευμένον θύσθλον ἱεραῖσ νυξὶ καὶ κοινοῖσ ὀργιάσοντεσ κώμοισ· (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 5:1)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 5:1)
- Τιμοξ[ένου πα]ιδὶ σὺν κώ[μοισ ἁμαρ‐ τ[έ]ο]ιτε πεντ[άθλου ϝέκατι. (Bacchylides, , epinicians, ode 9 12:7)
(바킬리데스, , epinicians, ode 9 12:7)
