Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κολακεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κολακεύω

Structure: κολακεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ko/lac

Sense

  1. to flatter, to be flattered, be open to flattery

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κολακεύω κολακεύεις κολακεύει
Dual κολακεύετον κολακεύετον
Plural κολακεύομεν κολακεύετε κολακεύουσιν*
SubjunctiveSingular κολακεύω κολακεύῃς κολακεύῃ
Dual κολακεύητον κολακεύητον
Plural κολακεύωμεν κολακεύητε κολακεύωσιν*
OptativeSingular κολακεύοιμι κολακεύοις κολακεύοι
Dual κολακεύοιτον κολακευοίτην
Plural κολακεύοιμεν κολακεύοιτε κολακεύοιεν
ImperativeSingular κολάκευε κολακευέτω
Dual κολακεύετον κολακευέτων
Plural κολακεύετε κολακευόντων, κολακευέτωσαν
Infinitive κολακεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κολακευων κολακευοντος κολακευουσα κολακευουσης κολακευον κολακευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κολακεύομαι κολακεύει, κολακεύῃ κολακεύεται
Dual κολακεύεσθον κολακεύεσθον
Plural κολακευόμεθα κολακεύεσθε κολακεύονται
SubjunctiveSingular κολακεύωμαι κολακεύῃ κολακεύηται
Dual κολακεύησθον κολακεύησθον
Plural κολακευώμεθα κολακεύησθε κολακεύωνται
OptativeSingular κολακευοίμην κολακεύοιο κολακεύοιτο
Dual κολακεύοισθον κολακευοίσθην
Plural κολακευοίμεθα κολακεύοισθε κολακεύοιντο
ImperativeSingular κολακεύου κολακευέσθω
Dual κολακεύεσθον κολακευέσθων
Plural κολακεύεσθε κολακευέσθων, κολακευέσθωσαν
Infinitive κολακεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κολακευομενος κολακευομενου κολακευομενη κολακευομενης κολακευομενον κολακευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκολάκευον ἐκολάκευες ἐκολάκευεν*
Dual ἐκολακεύετον ἐκολακευέτην
Plural ἐκολακεύομεν ἐκολακεύετε ἐκολάκευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκολακευόμην ἐκολακεύου ἐκολακεύετο
Dual ἐκολακεύεσθον ἐκολακευέσθην
Plural ἐκολακευόμεθα ἐκολακεύεσθε ἐκολακεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ο<ὐ> γὰρ ἀνδρὸσ ἀπειλήν, ἀλλὰ νόμου φωνὴν κυριεύειν δεῖ τῶν εὐδαιμόνων, οὐδ’ αἰτίαν φοβερὰν εἶναι τοῖσ ἐλευθέροισ, ἀλλ’ ἔλεγχον, οὐδ’ ἐπὶ τοῖσ κολακεύουσιν τοὺσ δυνάστασ καὶ διαβάλλουσιν τοὺ<σ> πολίτασ τὸ τῶν πολιτῶν ἀσφαλέσ, ἀλλ’ ἐπὶ τῇ τῶν νόμων πίστει γενέσθαι. (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 25:2)
  • ἀμφότερα, μήτε τοῖσ δεδιττομένοισ μήτε τοῖσ κολακεύουσιν ἐνδιδόντασ. (Plutarch, De vitioso pudore, section 18 2:2)
  • καὶ παρὰ τὸν ποταμὸν ἐν πεδίῳ μεγάλῳ καταστρατοπεδεύσασ παντάπασι μικρὸσ ἐφάνη Τιγράνῃ, καὶ τοῖσ κολακεύουσιν αὐτὸν διατριβὴν παρεῖχεν. (Plutarch, Lucullus, chapter 27 3:1)
  • τὸν ἐν γέλωτι καὶ ἀκράτῳ καὶ σκώμμασι καὶ παιδιαῖσ ἔλεγχον εἰσ ὀφρῦν αἴρουσιν ἤδη τὸ πρᾶγμα καὶ κολακεύουσιν ἐσκυθρωπακότεσ καὶ ψόγον τινὰ καὶ νουθεσίαν παραμιγνύουσι, φέρε μηδὲ τοῦτο παραλίπωμεν ἀβασάνιστον. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 17 3:1)
  • κολακευόμενοι γὰρ χαίρουσιν, τοῦτο δ’ οὐδ’ ἂν εἷσ ποιήσειε φρόνημα ἔχων ἐλεύθερον, ἀλλὰ φιλοῦσιν οἱ ἐπιεικεῖσ, ἢ οὐ κολακεύουσιν. (Aristotle, Politics, Book 5 290:2)

Synonyms

  1. to flatter

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION