κελευστής
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
κελευστής
κελευστοῦ
Structure:
κελευστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- the signalman, who gave the time to the rowers
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ὀρφεύσ ἐστιν, σύμπλουσ ἐπὶ τῆσ Ἀργοῦσ ἐμόσ, ἥδιστοσ κελευστῶν ἁπάντων πρὸσ γοῦν τὴν ᾠδὴν αὐτοῦ ἥκιστα ἐκάμνομεν ἐρέττοντεσ. (Lucian, Fugitivi, (no name) 29:2)
- τὸ νεώριον δ’ αὖ κωπέων πλατουμένων, τύλων ψοφούντων, θαλαμιῶν τροπουμένων, αὐλῶν, κελευστῶν, νιγλάρων, συριγμάτων. (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:4)
- ἐν τούτῳ δὲ Δημοσθένησ ὑπὲρ τῶν λιμένων ἐπεφαίνετο λαμπρότατοσ τῇ παρασκευῇ καὶ δεινότατοσ τοῖσ πολεμίοισ, ἐπὶ νεῶν ἑβδομήκοντα καὶ τριῶν ἄγων ὁπλίτασ πεντακισχιλίουσ, ἀκοντιστὰσ δὲ καὶ τοξότασ καὶ σφενδονήτασ τρισχιλίων οὐκ ἐλάττουσ, ὅπλων δὲ κόσμῳ καὶ παρασήμοισ τριήρων καὶ πλήθει κελευστῶν καὶ αὐλητῶν θεατρικῶσ καὶ πρὸσ ἔκπληξιν πολεμίων ἐξησκημένοσ. (Plutarch, , chapter 21 1:1)
- οἱο͂ν καὶ ἐν τριήρει, ἔφη, ὅταν πελαγίζωσι, καὶ δέῃ περᾶν ἡμερινοὺσ πλοῦσ ἐλαύνοντασ, οἱ μὲν τῶν κελευστῶν δύνανται τοιαῦτα λέγειν καὶ ποιεῖν ὥστε ἀκονᾶν τὰσ ψυχὰσ τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὸ ἐθελοντὰσ πονεῖν, οἱ δὲ οὕτωσ ἀγνώμονέσ εἰσιν ὥστε πλέον ἢ ἐν διπλασίῳ χρόνῳ τὸν αὐτὸν ἁνύτουσι πλοῦν. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 21 4:1)
- ἆρα κελευστῶν χρωμένων ἐρέταισ; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 135:8)