Sense

1. to gulp or swallow down
2. to drink in, imbibe
3. to swallow up, consume
4. to spend in tippling

Examples

• καὶ πᾶσ Ἰσραὴλ οἱ κύκλῳ αὐτῶν ἔφυγον ἀπὸ τῆσ φωνῆσ αὐτῶν, ὅτι λέγοντεσ. μή ποτε καταπίῃ ἡμᾶσ ἡ γῆ. (Septuagint, Liber Numeri 16:34)
• ἐὰν καταπίῃ, ὁ τόποσ ψεύσεται αὐτόν. οὐχ ἑώρακασ τοιαῦτα, (Septuagint, Liber Iob 8:18)
• ὅταν γὰρ τὴν κόγχην καταπίῃ μεμυκυῖαν, ἐνοχλούμενοσ ἐγκαρτερεῖ, μέχρι ἂν αἴσθηται μαλασσομένην καὶ χαλῶσαν ὑπὸ τῆσ θερμότητοσ· (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 10 23:1)
• Ἀκαταμάθητα μὲν οὖν τάδε ἐστί‧ διὰ τί ἄρα ἐν τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισιν οἱ μὲν τῶν ἰητρῶν ἅπαντα τὸν αἰῶνα διατελεῦσι πτισάνασ διδόντεσ ἀδιηθήτουσ, καὶ νομίζουσιν ὀρθῶσ ἰητρεύειν, οἱ δέ τινεσ περὶ παντὸσ ποιέονται ὅκωσ κριθὴν μηδεμίην καταπίῃ ὁ κάμνων ̔μεγάλην γὰρ βλάβην ἡγεῦνται εἶναἰ, ἀλλὰ δι’ ὀθονίου διηθεῦντεσ τὸν χυλὸν διδόασιν‧ οἱ δ’ αὖ τινεσ αὐτέων οὔτ’ ἂν πτισάνην παχείην δοῖεν, οὔτε χυλόν‧ οἱ μὲν μέχρισ ἂν ἑβδομαῖοσ γένηται ὁ κάμνων, οἱ δὲ καὶ διὰ τέλεοσ ἄχρὶσ ἂν κριθῇ ἡ νοῦσοσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 3.2)

Similar forms

• καταπιεῖν (26)
• καταπίνειν (24)
• καταπίπτειν (8)
• καταπιὼν (7)
• καταπίνει (6)
• καταπίπτει (5)
• καταπίπτων (5)
• καταπίνουσι (4)
• καταπίῃ (4)
• καταπίοι (3)
• καταπίνομεν (3)
• καταπῖνον (3)
• καταπίεται (3)
• καταπιόντα (3)
• καταπίνεται (3)
• καταπίνωσι (2)
• καταπιόντος (2)
• καταπίνων (2)
• καταπιών (2)
• καταπίνουσα (2)
• κατάπικροι (1)
• καταπίνοντ (1)
• καταπιόντες (1)
• καταπῖπτον (1)
• καταπιέτω (1)
• καταπίνω (1)
• καταπιόμενός (1)
• καταπίνους (1)
• καταπίοιτε (1)
• καταπιόντων (1)
• καταπιττωθῇ (1)
• καταπίῃτις (1)
• καταπίονται (1)
• καταπίπτετε (1)
• καταπίωσιν (1)
• καταπίνοιμ (1)
• καταπιόμενος (1)
• καταπιοῦσαι (1)
• καταπίωμεν (1)
• καταπίνοντα (1)
• καταπίοιεν (1)
• καταπίνομέν (1)
• καταπιόμενον (1)
• καταπιοῦσα (1)
• καταπίω (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.