Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεκπίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεκπίνω συνεκπίομαι

Structure: συν (Prefix) + ἐκ (Prefix) + πῑ́ν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to drink off together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπῑ́νω συνεκπῑ́νεις συνεκπῑ́νει
Dual συνεκπῑ́νετον συνεκπῑ́νετον
Plural συνεκπῑ́νομεν συνεκπῑ́νετε συνεκπῑ́νουσιν*
SubjunctiveSingular συνεκπῑ́νω συνεκπῑ́νῃς συνεκπῑ́νῃ
Dual συνεκπῑ́νητον συνεκπῑ́νητον
Plural συνεκπῑ́νωμεν συνεκπῑ́νητε συνεκπῑ́νωσιν*
OptativeSingular συνεκπῑ́νοιμι συνεκπῑ́νοις συνεκπῑ́νοι
Dual συνεκπῑ́νοιτον συνεκπῑνοίτην
Plural συνεκπῑ́νοιμεν συνεκπῑ́νοιτε συνεκπῑ́νοιεν
ImperativeSingular συνεκπῑ́νε συνεκπῑνέτω
Dual συνεκπῑ́νετον συνεκπῑνέτων
Plural συνεκπῑ́νετε συνεκπῑνόντων, συνεκπῑνέτωσαν
Infinitive συνεκπῑ́νειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπῑνων συνεκπῑνοντος συνεκπῑνουσα συνεκπῑνουσης συνεκπῑνον συνεκπῑνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπῑ́νομαι συνεκπῑ́νει, συνεκπῑ́νῃ συνεκπῑ́νεται
Dual συνεκπῑ́νεσθον συνεκπῑ́νεσθον
Plural συνεκπῑνόμεθα συνεκπῑ́νεσθε συνεκπῑ́νονται
SubjunctiveSingular συνεκπῑ́νωμαι συνεκπῑ́νῃ συνεκπῑ́νηται
Dual συνεκπῑ́νησθον συνεκπῑ́νησθον
Plural συνεκπῑνώμεθα συνεκπῑ́νησθε συνεκπῑ́νωνται
OptativeSingular συνεκπῑνοίμην συνεκπῑ́νοιο συνεκπῑ́νοιτο
Dual συνεκπῑ́νοισθον συνεκπῑνοίσθην
Plural συνεκπῑνοίμεθα συνεκπῑ́νοισθε συνεκπῑ́νοιντο
ImperativeSingular συνεκπῑ́νου συνεκπῑνέσθω
Dual συνεκπῑ́νεσθον συνεκπῑνέσθων
Plural συνεκπῑ́νεσθε συνεκπῑνέσθων, συνεκπῑνέσθωσαν
Infinitive συνεκπῑ́νεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπῑνομενος συνεκπῑνομενου συνεκπῑνομενη συνεκπῑνομενης συνεκπῑνομενον συνεκπῑνομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπίομαι συνεκπίει, συνεκπίῃ συνεκπίεται
Dual συνεκπίεσθον συνεκπίεσθον
Plural συνεκπιόμεθα συνεκπίεσθε συνεκπίονται
OptativeSingular συνεκπιοίμην συνεκπίοιο συνεκπίοιτο
Dual συνεκπίοισθον συνεκπιοίσθην
Plural συνεκπιοίμεθα συνεκπίοισθε συνεκπίοιντο
Infinitive συνεκπίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπιομενος συνεκπιομενου συνεκπιομενη συνεκπιομενης συνεκπιομενον συνεκπιομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξέπῑνον συνεξέπῑνες συνεξέπῑνεν*
Dual συνεξεπῑ́νετον συνεξεπῑνέτην
Plural συνεξεπῑ́νομεν συνεξεπῑ́νετε συνεξέπῑνον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξεπῑνόμην συνεξεπῑ́νου συνεξεπῑ́νετο
Dual συνεξεπῑ́νεσθον συνεξεπῑνέσθην
Plural συνεξεπῑνόμεθα συνεξεπῑ́νεσθε συνεξεπῑ́νοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to drink off together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION