Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεκπίνω?

Non-contract Verb; Transliteration: synekpinō

Principal Part: συνεκπίνω συνεκπίομαι

Structure: συν (Prefix) + ἐκ (Prefix) + πίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to drink off together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπίνω συνεκπίνεις συνεκπίνει
Dual συνεκπίνετον συνεκπίνετον
Plural συνεκπίνομεν συνεκπίνετε συνεκπίνουσι(ν)
SubjunctiveSingular συνεκπίνω συνεκπίνῃς συνεκπίνῃ
Dual συνεκπίνητον συνεκπίνητον
Plural συνεκπίνωμεν συνεκπίνητε συνεκπίνωσι(ν)
OptativeSingular συνεκπίνοιμι συνεκπίνοις συνεκπίνοι
Dual συνεκπίνοιτον συνεκπινοίτην
Plural συνεκπίνοιμεν συνεκπίνοιτε συνεκπίνοιεν
ImperativeSingular συνεκπίνε συνεκπινέτω
Dual συνεκπίνετον συνεκπινέτων
Plural συνεκπίνετε συνεκπινόντων, συνεκπινέτωσαν
Infinitive συνεκπίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπινων συνεκπινοντος συνεκπινουσα συνεκπινουσης συνεκπινον συνεκπινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπίνομαι συνεκπίνει, συνεκπίνῃ συνεκπίνεται
Dual συνεκπίνεσθον συνεκπίνεσθον
Plural συνεκπινόμεθα συνεκπίνεσθε συνεκπίνονται
SubjunctiveSingular συνεκπίνωμαι συνεκπίνῃ συνεκπίνηται
Dual συνεκπίνησθον συνεκπίνησθον
Plural συνεκπινώμεθα συνεκπίνησθε συνεκπίνωνται
OptativeSingular συνεκπινοίμην συνεκπίνοιο συνεκπίνοιτο
Dual συνεκπίνοισθον συνεκπινοίσθην
Plural συνεκπινοίμεθα συνεκπίνοισθε συνεκπίνοιντο
ImperativeSingular συνεκπίνου συνεκπινέσθω
Dual συνεκπίνεσθον συνεκπινέσθων
Plural συνεκπίνεσθε συνεκπινέσθων, συνεκπινέσθωσαν
Infinitive συνεκπίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπινομενος συνεκπινομενου συνεκπινομενη συνεκπινομενης συνεκπινομενον συνεκπινομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπίομαι συνεκπίει, συνεκπίῃ συνεκπίεται
Dual συνεκπίεσθον συνεκπίεσθον
Plural συνεκπιόμεθα συνεκπίεσθε συνεκπίονται
OptativeSingular συνεκπιοίμην συνεκπίοιο συνεκπίοιτο
Dual συνεκπίοισθον συνεκπιοίσθην
Plural συνεκπιοίμεθα συνεκπίοισθε συνεκπίοιντο
Infinitive συνεκπίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπιομενος συνεκπιομενου συνεκπιομενη συνεκπιομενης συνεκπιομενον συνεκπιομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξέπινον συνεξέπινες συνεξέπινε(ν)
Dual συνεξεπίνετον συνεξεπινέτην
Plural συνεξεπίνομεν συνεξεπίνετε συνεξέπινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξεπινόμην συνεξεπίνου συνεξεπίνετο
Dual συνεξεπίνεσθον συνεξεπινέσθην
Plural συνεξεπινόμεθα συνεξεπίνεσθε συνεξεπίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to drink off together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION