Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπίνω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: sympīnō

Principal Part: συμπίνω συμπίομαι συνἔπιον συμπέπωκα συμπέπομαι συνἐπόθην

Structure: συμ (Prefix) + πίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I drink together
  2. I absorb
  3. I soak

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπίνω συμπίνεις συμπίνει
Dual συμπίνετον συμπίνετον
Plural συμπίνομεν συμπίνετε συμπίνουσι(ν)
SubjunctiveSingular συμπίνω συμπίνῃς συμπίνῃ
Dual συμπίνητον συμπίνητον
Plural συμπίνωμεν συμπίνητε συμπίνωσι(ν)
OptativeSingular συμπίνοιμι συμπίνοις συμπίνοι
Dual συμπίνοιτον συμπινοίτην
Plural συμπίνοιμεν συμπίνοιτε συμπίνοιεν
ImperativeSingular συμπίνε συμπινέτω
Dual συμπίνετον συμπινέτων
Plural συμπίνετε συμπινόντων, συμπινέτωσαν
Infinitive συμπίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπινων συμπινοντος συμπινουσα συμπινουσης συμπινον συμπινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπίνομαι συμπίνει, συμπίνῃ συμπίνεται
Dual συμπίνεσθον συμπίνεσθον
Plural συμπινόμεθα συμπίνεσθε συμπίνονται
SubjunctiveSingular συμπίνωμαι συμπίνῃ συμπίνηται
Dual συμπίνησθον συμπίνησθον
Plural συμπινώμεθα συμπίνησθε συμπίνωνται
OptativeSingular συμπινοίμην συμπίνοιο συμπίνοιτο
Dual συμπίνοισθον συμπινοίσθην
Plural συμπινοίμεθα συμπίνοισθε συμπίνοιντο
ImperativeSingular συμπίνου συμπινέσθω
Dual συμπίνεσθον συμπινέσθων
Plural συμπίνεσθε συμπινέσθων, συμπινέσθωσαν
Infinitive συμπίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπινομενος συμπινομενου συμπινομενη συμπινομενης συμπινομενον συμπινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέπινον συνέπινες συνέπινε(ν)
Dual συνεπίνετον συνεπινέτην
Plural συνεπίνομεν συνεπίνετε συνέπινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπινόμην συνεπίνου συνεπίνετο
Dual συνεπίνεσθον συνεπινέσθην
Plural συνεπινόμεθα συνεπίνεσθε συνεπίνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέπιον συνέπιες συνέπιε(ν)
Dual συνεπίετον συνεπιέτην
Plural συνεπίομεν συνεπίετε συνέπιον
ImperativeSingular συμπίε συμπιέτω
Dual συμπίετον συμπιέτων
Plural συμπίετε συμπιόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὔκ, ἀλλὰ οἶδα, ὦ Γλυκέριον, καὶ συνέπιε μεθ᾿ ἡμῶν πέρυσιν ἐν τοῖς Ἁλώοις. (Lucian, Dialogi meretricii, 1:2)
  • " καὶ ὁ Σεύθης ἀναστὰς συνέπιε καὶ συγκατεσκεδάσατο μετ αὐτοῦ τὸ κέρας, μετὰ δὲ ταῦτα εἰσῆλθον κέρασί τε οἱοίς σημαίνουσιν αὐλοῦντες καὶ σάλπιγξιν ὠμοβοείαις ῥυθμούς τε καὶ οἱονεὶ μάγαδιν σαλπίζοντες. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 35 1:17)
  • οὐ παντὶ τῷ λαῷ ἀλλὰ μάρτυσι τοῖς προκεχειρ῀οτονημένοις ὑπὸ τοῦ θεοῦ, ἡμῖν, οἵτινες συνεφάγομεν καὶ συνεπίομεν αὐτῷ μετὰ τὸ ἀναστῆναι αὐτὸν ἐκ νεκρῶν: (, chapter 1 410:1)

Synonyms

  1. I drink together

  2. I absorb

  3. I soak

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION