Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακρίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατακρίνω

Structure: κατα (Prefix) + κρίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to give as a sentence against
  2. (with accusative of person) to condemn

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακρίνω κατακρίνεις κατακρίνει
Dual κατακρίνετον κατακρίνετον
Plural κατακρίνομεν κατακρίνετε κατακρίνουσιν*
SubjunctiveSingular κατακρίνω κατακρίνῃς κατακρίνῃ
Dual κατακρίνητον κατακρίνητον
Plural κατακρίνωμεν κατακρίνητε κατακρίνωσιν*
OptativeSingular κατακρίνοιμι κατακρίνοις κατακρίνοι
Dual κατακρίνοιτον κατακρινοίτην
Plural κατακρίνοιμεν κατακρίνοιτε κατακρίνοιεν
ImperativeSingular κατακρίνε κατακρινέτω
Dual κατακρίνετον κατακρινέτων
Plural κατακρίνετε κατακρινόντων, κατακρινέτωσαν
Infinitive κατακρίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακρινων κατακρινοντος κατακρινουσα κατακρινουσης κατακρινον κατακρινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακρίνομαι κατακρίνει, κατακρίνῃ κατακρίνεται
Dual κατακρίνεσθον κατακρίνεσθον
Plural κατακρινόμεθα κατακρίνεσθε κατακρίνονται
SubjunctiveSingular κατακρίνωμαι κατακρίνῃ κατακρίνηται
Dual κατακρίνησθον κατακρίνησθον
Plural κατακρινώμεθα κατακρίνησθε κατακρίνωνται
OptativeSingular κατακρινοίμην κατακρίνοιο κατακρίνοιτο
Dual κατακρίνοισθον κατακρινοίσθην
Plural κατακρινοίμεθα κατακρίνοισθε κατακρίνοιντο
ImperativeSingular κατακρίνου κατακρινέσθω
Dual κατακρίνεσθον κατακρινέσθων
Plural κατακρίνεσθε κατακρινέσθων, κατακρινέσθωσαν
Infinitive κατακρίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακρινομενος κατακρινομενου κατακρινομενη κατακρινομενης κατακρινομενον κατακρινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰδοὺσ οὐ κρίνει Πολέμων, νώναισ κατακρίνει· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1801)
  • ἀχθέντα δὲ τηνικαῦτα καὶ κατηγορούμενον τὰ τῶν Ῥωμαίων φρονεῖν κατακρίνει μὲν θανάτῳ μηδ’ ἀπολογίασ ἀξιώσασ σὺν τρισὶν υἱοῖσ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 602:1)
  • κατακρινεῖ δὲ δίκαιοσ καμὼν τοὺσ ζῶντασ ἀσεβεῖσ καὶ νεότησ τελεσθεῖσα ταχέωσ πολυετὲσ γῆρασ ἀδίκου. (Septuagint, Liber Sapientiae 4:16)
  • βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆσ γενεᾶσ ταύτησ καὶ κατακρινεῖ αὐτήν· (, chapter 11 80:1)
  • βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῶν ἀνδρῶν τῆσ γενεᾶσ ταύτησ καὶ κατακρινεῖ αὐτούσ· (, chapter 3 539:1)

Synonyms

  1. to give as a sentence against

  2. to condemn

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION