κατακλίνω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κατακλίνω
κλινήσομαι
κατεκλίνην
Structure:
κατα
(Prefix)
+
κλίν
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to lay down, having made, recline, to lay, to lie at table, sit at meat
- to lay prostrate, overthrow
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Κεκλιμένον δὲ χρὴ καταλαμβάνεσθαι τὸν νοσέοντα ὑπὸ τοῦ ἰητροῦ ἐπὶ τὸ πλευρὸν τὸ δεξιὸν, ἢ τὸ ἀριστερὸν, καὶ τὰσ χεῖρασ καὶ τὸν τράχηλον καὶ τὰ σκέλεα ὀλίγον ἐπικεκαμμένα ἔχοντα, καὶ τὸ ξύμπαν σῶμα ὑγρὸν κείμενον‧ οὕτω γὰρ καὶ οἱ πλεῖστοι τῶν ὁγιαινόντων κατακλίνονται‧ ἄρισται δέ εἰσι τῶν κατακλίσιων αἱ ὅμοιαι τῇσι τῶν ὑγιαινόντων. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 3.1)
- αἱ ἄψυχοι δὲ καὶ λείπουσι τὰ ἔργα καὶ ἀφίστανται <καὶ ὑποφεύγουσι> τὸν ἥλιον ὑπὸ τὰσ σκιὰσ καὶ κατακλίνονται· (Xenophon, Minor Works, , chapter 3 4:8)
- κατακλίνονται δ’ εἰσ ἃ ἡ γῆ φύει ἢ ἔχει ἐφ’ ἑαυτῆσ ὑπὸ παντί, ἐπ’ αὐτῶν, ἐν αὐτοῖσ, παρ’ αὐτά, ἄπωθεν πολύ, μικρόν, μεταξὺ τούτων· (Xenophon, Minor Works, , chapter 5 10:1)
- καὶ τοῦτο δ’ ἐκ τῶν κατὰ τὴν Ὑρκανίαν ἱστορουμένων παραδόξων ἐστὶν ὑπὸ Εὐδόξου καὶ ἄλλων, ὅτι πρόκεινταί τινεσ ἀκταὶ τῆσ θαλάττησ ὕπαντροι, τούτων δὲ μεταξὺ καὶ τῆσ θαλάττησ ὑπόκειται ταπεινὸσ αἰγιαλόσ, ἐκ δὲ τῶν ὕπερθεν κρημνῶν ποταμοὶ ῥέοντεσ τοσαύτῃ προφέρονται βίᾳ ὥστε ταῖσ ἀκταῖσ συνάψαντεσ ἐξακοντίζουσι τὸ ὕδωρ εἰσ τὴν θάλατταν, ἄρραντον φυλάττοντεσ τὸν αἰγιαλὸν ὥστε καὶ στρατοπέδοισ ὁδεύσιμον εἶναι σκεπαζομένοισ τῷ ῥεύματι, οἱ δ’ ἐπιχώριοι κατάγονται πολλάκισ εὐωχίασ καὶ θυσίασ χάριν εἰσ τὸν τόπον, καὶ ποτὲ μὲν ὑπὸ τοῖσ ἄντροισ κατακλίνονται, ποτὲ δ’ ὑπ’ αὐτῷ τῷ ῥεύματι ἡλιαζόμενοι ἄλλωσ ἄλλοι τέρπονται, παραφαινομένησ ἅμα καὶ τῆσ θαλάττησ ἑκατέρωθεν καὶ τῆσ ᾐόνοσ ποώδουσ καὶ ἀνθηρᾶσ οὔσησ διὰ τὴν ἰκμάδα. (Strabo, Geography, Book 11, chapter 7 7:1)
- ὑπὸ δὲ τοῦ πάθουσ προαγόμενοσ εἰσ δάκρυα μεθίστατο μὴ βουλόμενοσ καταφανὴσ εἶναι τοῖσ ἀδελφοῖσ, ἐπὶ δεῖπνόν τε αὐτοὺσ παραλαμβάνει καὶ κατακλίνονται οὕτωσ ὡσ καὶ παρὰ τῷ πατρί. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 2 157:1)
Derived
- ἀνακλίνω (to lean, upon, having laid it)
- ἀποκλίνω (to turn off or aside, to turn back, to decline)
- διακλίνω (to turn away, retreat)
- ἐγκατακλίνω (to put to bed in, to lie down in)
- ἐγκλίνω (to bend in or inwards, to lean on, rest or weigh upon)
- ἐκκλίνω (to bend out of the regular line, to turn away, give ground)
- ἐπικλίνω (to put, to, closed)
- κλίνω (I bend, slant, I cause to give way)
- μετακλίνομαι (to shift to the other side)
- παρακλίνω (to bend or turn aside, to set, ajar)
- περικλίνω (to decline)
- προκατακλίνω (to make to lie down before)
- προκλίνω (to lean forward)
- προσκλίνω (to make to lean against, put against, leans or stands against)
- συγκατακλίνω (to make to lie with, to lie together, to lie on the same couch with)
- συγκλίνω (to lay together, to lie with)
- ὑποκλίνομαι (to recline or lie down under)
