Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κακουχία

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακουχία

Structure: κακουχι (Stem) + ᾱ (Ending)

Etym.: e)/xw

Sense

  1. ill-treatment, ill-conduct, devastation

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative κακουχία κακουχίᾱ κακουχίαι
Genitive κακουχίᾱς κακουχίαιν κακουχιῶν
Dative κακουχίᾱͅ κακουχίαιν κακουχίαις
Accusative κακουχίᾱν κακουχίᾱ κακουχίᾱς
Vocative κακουχίᾱ κακουχίᾱ κακουχίαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "οἷσ γὰρ λόγοισ τοῦ χρόνου προϊόντοσ χρησάμενοσ ἀπολυθήσῃ , τούτοισ νῦν προσσχὼν ἀπαλλάγηθι τῆσ κακουχίασ· (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 203)
  • ἑκάστην, ὡσ βίου ὄντοσ τοσούτου τοῦ ἀνθρωπίνου ‐ ἵνα δεκαπλάσιον τὸ ἔκτεισμα τοῦ ἀδικήματοσ ἐκτίνοιεν, καὶ οἱο͂ν εἴ τινεσ πολλοῖσ θανάτων ἦσαν αἴτιοι, ἢ πόλεισ προδόντεσ ἢ στρατόπεδα, καὶ εἰσ δουλείασ ἐμβεβληκότεσ ἤ τινοσ ἄλλησ κακουχίασ μεταίτιοι, πάντων τούτων δεκαπλασίασ ἀλγηδόνασ ὑπὲρ ἑκάστου κομίσαιντο, καὶ αὖ εἴ τινασ εὐεργεσίασ εὐεργετηκότεσ καὶ δίκαιοι καὶ ὅσιοι γεγονότεσ εἰε͂ν, κατὰ ταὐτὰ τὴν ἀξίαν κομίζοιντο. (Plato, Republic, book 10 436:1)
  • οἱ δὲ Κελτοὶ δυσχερῶσ μὲν εἰσ τοὔμπροσθεν προύβαινον, τεταραγμένων καὶ διαπεπατημένων εἰσ βάθοσ τῶν ἑλῶν, ἐπιπόνωσ δὲ καὶ ταλαιπώρωσ ὑπέμενον τὴν κακοπάθειαν, ἄπειροι πάσησ τῆσ τοιαύτησ ὄντεσ κακουχίασ. (Polybius, Histories, book 3, chapter 79 6:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION