Hellas Alive Dictionary - κακοπραγια

Ancient Greek-English Dictionary

κακοπραγία

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακοπραγία

Structure: κακοπραγι (Stem) + ᾱ (Ending)

Etym.: from kakopra_ge/w

Sense

misadventure, failure

Declension

First declension

	Singular	Dual	Plural
Nominative	κακοπραγία	κακοπραγίᾱ	κακοπραγίαι
Genitive	κακοπραγίᾱς	κακοπραγίαιν	κακοπραγιῶν
Dative	κακοπραγίᾱͅ	κακοπραγίαιν	κακοπραγίαις
Accusative	κακοπραγίᾱν	κακοπραγίᾱ	κακοπραγίᾱς
Vocative	κακοπραγίᾱ	κακοπραγίᾱ	κακοπραγίαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καθ’ ἃσ γὰρ ἕξεισ λέγονται, ὁ μὲν φθόνοσ τὸ λυπεῖσθαι ἐπὶ τοῖσ κατ’ ἀξίαν εὖ πράττουσιν ἐστίν, τὸ δὲ τοῦ ἐπιχαιρεκάκου πάθοσ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἀνώνυμον, ἀλλ’ ὁ ἔχων δῆλοσ, ἐπὶ τὸ χαίρειν ταῖσ παρὰ τὴν ἀξίαν κακοπραγίαισ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 124:3)
μέσοσ δὲ τούτων ὁ νεμεσητικόσ, καὶ ὃ ἐκάλουν οἱ ἀρχαῖοι τὴν νέμεσιν, τὸ λυπεῖσθαι μὲν ἐπὶ ταῖσ παρὰ τὴν ἀξίαν κακοπραγίαισ καὶ εὐπραγίαισ, χαίρειν δ’ ἐπὶ ταῖσ ἀξίαισ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 125:1)
τῷ γὰρ λυπεῖσθαι ἐπὶ ταῖσ ἀναξίαισ κακοπραγίαισ ἀντικείμενόν ἐστι τρόπον τινὰ καὶ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἤθουσ τὸ λυπεῖσθαι ἐπὶ ταῖσ ἀναξίαισ εὐπραγίαισ. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 9 1:2)
ὡσ δ’ ἀπηγγέλη ταῦτα τοῖσ κατὰ τὴν πόλιν, ὅσοιπερ ἦσαν ἐχθροὶ τῆσ ὀλιγαρχίασ καὶ οἱ τέωσ ἀποκρυπτόμενοι τὸ μῖσοσ, φανεροὺσ ἐποίουν αὑτοὺσ τότε χαίροντεσ ἐπὶ ταῖσ κακοπραγίαισ τῶν στρατηγῶν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 23 9:1)
Καρχηδόνιοι δ’ ἐπὶ ταῖσ κακοπραγίαισ δυσφοροῦντεσ αἱροῦνται στρατηγὸν αὐτοκράτορα Ἀννίβαν, τὸν δὲ ναύαρχον ἔπεμπον ἐπὶ νεῶν, ἐπισπέρχειν αὐτὸν ἐπὶ τὴν διάβασιν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 6 1:1)

Synonyms

misadventure
- ἀπότευξις (a failure)

δυσέλπιστος (unhoped for)
πρόσκαιρος (for a season)
εὐπραγία (well-doing)
ἀπείθεια (disobedience)
ταχυεργία (quickness in working)
βραβεύω (to act as a judge or umpire)
βασκανία (slander)
δοξοκοπία (thirst for popularity)
ἀτολμία (want of daring)
πρόσκρουσμα (that against which one strikes)
προσανέχω (to wait patiently for)
ἐπιτίμησις (censure)
ἐπίφοβος (frightful)
διχοστασία (a standing apart)
καταφρόνησις (contempt)
εὐημερία (fineness of the day)
ἀβουλίᾱ (ill-advisedness)
πολεμοποιός (engaging in war)
ἐπίθεσις (a laying on)
συκοφάντημα (a sycophant's trick)
διχόνοια (discord)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
νεωτεροποιία (innovation)
προσποιητός (taken to oneself)
δυστυχία (misfortune)
ἀγαπώντως ()
νεωτεριστής (an innovator)
κακοθῡμίᾱ (malevolence)
οὐδένεια (nothingness)
δημοκόπος (a demagogue)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κακοπραγία

Sense

Declension

Examples

Synonyms

misadventure

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κακοπραγία

Sense

Declension

Examples

Synonyms

misadventure

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어