Ancient Greek-English Dictionary Language

κακοδαίμων

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακοδαίμων κακοδαίμων κακοδαῖμον

Structure: κακοδαιμων (Stem)

Sense

  1. having or being possessed by an evil genius/spirit.
  2. ill-starred, wretched
  3. (substantive) an evil genius

Examples

  • ἑτέρα δέ τισ ἐπὶ τὴν ἐκείνησ παρελθοῦσα τάξιν, ἀφόρητοσ ἀναιδείᾳ θεατρικῇ καὶ ἀνάγωγοσ καὶ οὔτε φιλοσοφίασ οὔτε ἄλλου παιδεύματοσ οὐδενὸσ μετειληφυῖα ἐλευθερίου, λαθοῦσα καὶ παρακρουσαμένη τὴν τῶν ὄχλων ἄγνοιαν, οὐ μόνον ἐν εὐπορίᾳ καὶ τρυφῇ καὶ μορφῇ πλείονι τῆσ ἑτέρασ διῆγεν, ἀλλὰ καὶ τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ προστασίασ τῶν πόλεων, ἃσ ἔδει τὴν φιλόσοφον ἔχειν, εἰσ ἑαυτὴν ἀνηρτήσατο καὶ ἦν φορτική τισ πάνυ καὶ ὀχληρὰ καὶ τελευτῶσα παραπλησίαν ἐποίησε γενέσθαι τὴν Ἑλλάδα ταῖσ τῶν ἀσώτων καὶ κακοδαιμόνων οἰκίαισ. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:1)
  • ‐ οἱᾶ́ ἐστι τὰ τῶν κακοδαιμόνων ἀνθρώπων πράγματα ‐ βασιλεῖσ, πλίνθοι χρυσαῖ, ἐπιτύμβια μάχαι· (Lucian, Contemplantes, (no name) 24:8)
  • 74 ὦ Ξενοφάνεισ καὶ Διαγόραι καὶ Ἵππωνεσ καὶ Ἐπίκουροι, καὶ πᾶσ ὁ λοιπὸσ κατάλογοσ τῶν κακοδαιμόνων τε καὶ θεοῖσ ἐχθρῶν, ἔρρετε. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , section71)
  • ἦν δὲ καὶ πεπαιδευμένοσ ἁπλῶσ, πολυτρόπωσ οὐδὲ περιττῶσ σοφίσμασι καὶ πανουργήμασιν ἀνθρώπων κακοδαιμόνων. (Dio, Chrysostom, Orationes, 72:1)
  • καὶ δὴ καὶ τότε ἦν περὶ τὸν νεὼν τοῦ Ποσειδῶνοσ ἀκούειν πολλῶν μὲν σοφιστῶν κακοδαιμόνων βοώντων καὶ λοιδορουμένων ἀλλήλοισ, καὶ τῶν λεγομένων μαθητῶν ἄλλου ἄλλῳ μαχομένων, πολλῶν δὲ συγγραφέων ἀναγιγνωσκόντων ἀναίσθητα συγγράμματα, πολλῶν δὲ ποιητῶν ποιήματα ᾀδόντων, καὶ τούτουσ ἐπαινούντων ἑτέρων, πολλῶν δὲ θαυματοποιῶν θαύματα ἐπιδεικνύντων, πολλῶν δὲ τερατοσκόπων τέρατα κρινόντων, μυρίων δὲ ῥητόρων δίκασ στρεφόντων, οὐκ ὀλίγων δὲ καπήλων διακαπηλευόντων ὅ,τι τύχοιεν ἕκαστοσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 11:1)
  • εἰ μὴ τῶν ἄλλων καταφρονῆσαι πείσεισ σαυτόν, οὐδέποτε παύσῃ κακοδαιμονῶν, ἀλλ̓ ἀεὶ βίον ἄθλιον ζήσεισ καὶ χαλεπόν, πᾶσιν ὑποκείμενοσ τοῖσ βουλομένοισ λυπεῖν, καὶ τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου, λαγὼ βίον ζῶν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 41:1)

Synonyms

  1. having or being possessed by an evil genius

  2. ill-starred

  3. an evil genius

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION