δύσμορος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
δύσμορος
δύσμορον
Structure:
δυσμορ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- ill-fated, ill-starred, with ill fortune
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "τί μοι λοιδορῇ καὶ ἄθλιον ἀποκαλεῖσ καὶ δύσμορον πολύ σου βελτίω καὶ μακαριώτερον γεγενημένον; (Lucian, (no name) 16:4)
- ἆ δύσμοροσ, ἆ τάλαιν’, οἱο͂ν ἐμήσατο· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 16 <[H(raklh=s]> 3:1)
- τί σ’ ἐγώ, δύσμορε, δράσω; (Euripides, The Trojan Women, episode, anapests3)
- τὸ δ’ ἐμὲ κολοιῷ πειθόμενον τὸν δύσμορον ἀποσποδῆσαι τοὺσ ὄνυχασ τῶν δακτύλων. (Aristophanes, Birds, Prologue 1:7)
- πρὸσ δ’ ἐμὲ τὸν δύστηνον ἔτι φρονέοντ’ ἐλέησον, δύσμορον, ὃν ῥα πατὴρ Κρονίδησ ἐπὶ γήραοσ οὐδῷ αἴσῃ ἐν ἀργαλέῃ φθίσει, κακὰ πόλλ’ ἐπιδόντα, υἱᾶ́σ τ’ ὀλλυμένουσ, ἑλκηθείσασ τε θύγατρασ, καὶ θαλάμουσ κεραϊζομένουσ, καὶ νήπια τέκνα βαλλόμενα ποτὶ γαίῃ, ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι, ἑλκομένασ τε νυοὺσὀλοῇσ; (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 24 4:1)
- ἀποδημίᾳ τισ ὢν ἀποθάνῃ, στένουσιν ἐπιλέγοντεσ δύσμοροσ, οὐδ’ ἄρα τῷ γε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ ὄσσε καθαιρήσουσιν ἐὰν δ’ ἐπὶ τῆσ οἰκείασ πατρίδοσ παρόντων τῶν γονέων, ὀδύρονται ὡσ ἐξαρπασθέντοσ ἐκ τῶν χειρῶν καὶ τὴν ἐν ὀφθαλμοῖσ ὀδύνην αὐτοῖσ ἀφέντοσ. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 30 3:1)
- καὶ νῦν ἄγει με διὰ χερῶν οὕτω λαβὼν ἄλεκτρον, ἀνυμέναιον, οὔτε του γάμου μέροσ λαχοῦσαν οὔτε παιδείου τροφῆσ, ἀλλ’ ὧδ’ ἔρημοσ πρὸσ φίλων ἡ δύσμοροσ ζῶσ’ εἰσ θανόντων ἔρχομαι κατασκαφάσ. (Sophocles, Antigone, episode15)
- εἶθ’ ὁ δύσμοροσ αὑτῷ χολωθείσ, ὥσπερ εἶχ’, ἐπενταθεὶσ ἤρεισε πλευραῖσ μέσσον ἔγχοσ, ἐσ δ’ ὑγρὸν ἀγκῶν’ ἔτ’ ἔμφρων παρθένῳ προσπτύσσεται. (Sophocles, Antigone, episode 2:10)
- ὦ δύσμοροσ, ὃσ χερὶ μὲν μεθῆκα τοὺσ ἀλάστορασ, ἐν δ’ ἑλίκεσσι βουσὶ καὶ κλυτοῖσ πεσὼν αἰπολίοισ ἐρεμνὸν αἷμ’ ἔδευσα. (Sophocles, Ajax, choral, strophe 28)
