Ancient Greek-English Dictionary Language

κακοδαίμων

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακοδαίμων κακοδαίμων κακοδαῖμον

Structure: κακοδαιμων (Stem)

Sense

  1. having or being possessed by an evil genius/spirit.
  2. ill-starred, wretched
  3. (substantive) an evil genius

Examples

  • τέλοσ δὲ καὶ τῷ βασιλεῖ τολμήσασ προσελθεῖν "ἀλλ’ ἐμοὶ μέν, ἔφη, κακοδαιμονέστατοσ εἶναι δοκεῖσ, ὅστισ κατὰ τῶν φιλτάτων πείθῃ τοῖσ πονηροτάτοισ, εἴ γε Φερώρα καὶ Σαλώμησ καταγνοὺσ πολλάκισ θάνατον πιστεύεισ τούτοισ κατὰ τῶν τέκνων, οἵ σε τῶν γνησίων περικόπτοντεσ διαδόχων ἐπ’ Ἀντιπάτρῳ καταλείπουσι μόνῳ, τὸν ἑαυτοῖσ εὐμεταχείριστον αἱρούμενοι βασιλέα. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 767:1)

Synonyms

  1. having or being possessed by an evil genius

  2. ill-starred

  3. an evil genius

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION