Sense

1. a riding or driving, horsemanship
2. cavalry

Examples

• ὦ Πέλοποσ ἁ πρόσθεν πολύπονοσ ἱππεία, ὡσ ἔμολεσ αἰανὴσ τᾷδε γᾷ. (Sophocles, choral, epode1)
• ταῖσ δὲ πεζαῖσ δυνάμεσι παρεμέμικτο καὶ ἱππεία, δεδιδαγμένων ἵππων ὀρειβατεῖν καὶ κατοκλάζεσθαι ῥᾳδίωσ ἀπὸ προστάγματοσ, ὅτε τούτου δέοι. (Strabo, Geography, book 3, chapter 4 30:2)
• Δισσᾶν ἐκ βροχίδων ἁ μὲν μία πίονα κίχλαν, ἁ μία δ’ ἱππείᾳ κόσσυφον εἷλε πάγᾳ· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 761)
• μηδ’ εἰσ τὴν πόλιν εἰσφερέσθω ἵππεια κρέα μηδὲ ἡμιόνεια μηδὲ ἀγρίων ὄνων καὶ ἡμέρων παρδάλεών τε καὶ ἀλωπέκων καὶ λαγῶν καὶ καθόλου δὲ πάντων τῶν ἀπηγορευμένων ζῴων τοῖσ Ιοὐδαίοισ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 12 169:1)

Similar forms

• ἱππεῖς (1080)
• ἱππέων (908)
• ἱππέας (507)
• ἱππεῦσι (167)
• ἱππεῦσιν (134)
• ἱππεύειν (71)
• ἱππεὺς (45)
• ἱππέες (38)
• ἱππέα (37)
• ἱππέως (13)
• ἱππεύς (13)
• ἱππεῖ (11)
• ἱππείας (8)
• ἱππεύοι (6)
• ἱππεύων (5)
• ἱππείοις (5)
• ἱππείῳ (4)
• ἱππεῦσί (4)
• ἱππείαις (4)
• ἱππεύοντα (4)
• ἱππείου (4)
• ἱππεῦ (4)
• ἱππεύει (3)
• ἱππείαν (3)
• ἵππειον (3)
• ἱππείων (3)
• ἱππεύσας (2)
• ἱππεία (2)
• ἵππευον (2)
• ἵππευεν (2)
• ἱππεύουσι (2)
• ἵππευε (2)
• ἱππείῃσι (2)
• ἱππευτάν (1)
• ἱππείῃ (1)
• ἱππεὶς (1)
• ἱππεύωσιν (1)
• ἱππέασ‐‐ἦν (1)
• ἵππερόν (1)
• ἵππευμα (1)
• ἵππευσα (1)
• ἱππεύσει (1)
• ἱππευτῆρα (1)
• ἵππεια (1)
• ἱππείης (1)
• ἱππευτὰ]ν (1)
• ἱππέων> (1)
• ἱππείη (1)
• ἱππεῦσαί (1)
• ἱππέοιν (1)
• ἱππευκὼς (1)
• ἵππευσε (1)
• ἱππευτᾶν (1)
• ἱππείᾳ (1)
• ἱππείην (1)
• [ἱππεῖσ] (1)
• ἱππευταὶ (1)
• ἱππεύμασι (1)
• ἱππεῦσαι (1)
• ἱππεύω (1)
• ἵππειαι (1)
• ἱππεύῃ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.