Sense

1. a riding or driving, horsemanship
2. cavalry

Examples

• ὦ Πέλοποσ ἁ πρόσθεν πολύπονοσ ἱππεία, ὡσ ἔμολεσ αἰανὴσ τᾷδε γᾷ. (Sophocles, choral, epode1)
• ταῖσ δὲ πεζαῖσ δυνάμεσι παρεμέμικτο καὶ ἱππεία, δεδιδαγμένων ἵππων ὀρειβατεῖν καὶ κατοκλάζεσθαι ῥᾳδίωσ ἀπὸ προστάγματοσ, ὅτε τούτου δέοι. (Strabo, Geography, book 3, chapter 4 30:2)
• Δισσᾶν ἐκ βροχίδων ἁ μὲν μία πίονα κίχλαν, ἁ μία δ’ ἱππείᾳ κόσσυφον εἷλε πάγᾳ· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 761)
• μηδ’ εἰσ τὴν πόλιν εἰσφερέσθω ἵππεια κρέα μηδὲ ἡμιόνεια μηδὲ ἀγρίων ὄνων καὶ ἡμέρων παρδάλεών τε καὶ ἀλωπέκων καὶ λαγῶν καὶ καθόλου δὲ πάντων τῶν ἀπηγορευμένων ζῴων τοῖσ Ιοὐδαίοισ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 12 169:1)

Similar forms

• ἱππεῖς (1080)
• ἱππέων (908)
• ἱππέας (507)
• ἱππεῦσι (167)
• ἱππεῦσιν (134)
• ἱππεύειν (71)
• ἱππεὺς (45)
• ἱππέες (38)
• ἱππέα (37)
• ἱππεύς (13)
• ἱππέως (13)
• ἱππεῖ (11)
• ἱππείας (8)
• ἱππεύοι (6)
• ἱππεύων (5)
• ἱππείοις (5)
• ἱππείαις (4)
• ἱππεῦσί (4)
• ἱππεύοντα (4)
• ἱππείου (4)
• ἱππεῦ (4)
• ἱππείῳ (4)
• ἱππείων (3)
• ἱππεύει (3)
• ἱππείαν (3)
• ἵππειον (3)
• ἵππευε (2)
• ἱππείῃσι (2)
• ἱππεία (2)
• ἵππευον (2)
• ἱππεύσας (2)
• ἵππευεν (2)
• ἱππεύουσι (2)
• ἱππέων> (1)
• ἱππείη (1)
• ἱππεῦσαί (1)
• ἱππευτὰ]ν (1)
• ἱππέοιν (1)
• ἱππευκὼς (1)
• ἱππευτᾶν (1)
• ἱππείᾳ (1)
• ἱππείην (1)
• [ἱππεῖσ] (1)
• ἵππευσε (1)
• ἱππεύμασι (1)
• ἱππεῦσαι (1)
• ἱππευταὶ (1)
• ἱππεύω (1)
• ἵππειαι (1)
• ἱππεύῃ (1)
• ἱππείῃ (1)
• ἱππεὶς (1)
• ἱππευτάν (1)
• ἱππεύωσιν (1)
• ἱππέασ‐‐ἦν (1)
• ἵππερόν (1)
• ἵππευμα (1)
• ἵππευσα (1)
• ἱππευτῆρα (1)
• ἵππεια (1)
• ἱππείης (1)
• ἱππεύσει (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.