Lysias, Speeches, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία 4:

ἀξιῶ δέ, ὦ βουλή, ἐὰν μὲν τοῦτο μόνον ὑμῖν ἐπιδείξω, ὡσ εὔνουσ εἰμὶ τοῖσ καθεστηκόσι πράγμασι καὶ ὡσ ἠνάγκασμαι τῶν αὐτῶν κινδύνων μετέχειν ὑμῖν, μηδέν πώ μοι πλέον εἶναι· ἐὰν δὲ φαίνωμαι <καὶ> περὶ τὰ ἄλλα μετρίωσ βεβιωκὼσ καὶ πολὺ παρὰ τὴν δόξαν καὶ παρὰ τοὺσ λόγουσ τοὺσ τῶν ἐχθρῶν, δέομαι ὑμῶν ἐμὲ μὲν δοκιμάζειν, τούτουσ δὲ ἡγεῖσθαι χείρουσ εἶναι. πρῶτον δὲ ἀποδείξω ὡσ οὐχ ἵππευον οὐδ’ ἐπεδήμουν ἐπὶ τῶν τριάκοντα, οὐδὲ μετέσχον τῆσ τότε πολιτείασ.