- ἀδύνατον δέ γε ἡμῖν ἐφαίνετο πολλῶν προτεθέντων ἑλέσθαι τὸ ἄριστον, εἰ μὴ ἐπὶ πάντα ἰοί τισ πειρώμενοσ· (Lucian, 107:3)
(루키아노스, 107:3)
- πολλὰ μὲν γὰρ ἐκ χερῶν πέτροισιν ἠράσσοντο, τοξικῆσ τ’ ἄπο θώμιγγοσ ἰοὶ προσπίτνοντέσ ὤλλυσαν· (Aeschylus, Persians, episode 4:13)
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 4:13)
- τῷ καὶ ἐπεὶ δαίτηθεν ἰοί κεκορημένοσ ἤδη νέκταροσ εὐόδμοιο φίλασ ἐσ δῶμ’ ἀλόχοιο, τῷ μὲν τόξον ἔδωκεν ὑπωλένιόν τε φαρέτραν, τῷ δὲ σιδάρειον σκύταλον κεχαραγμένον ὄζοισ. (Theocritus, Idylls, 16)
(테오크리토스, Idylls, 16)
- ὃσ ἂν μάλιστα ἡμῶν καὶ ἀκριβέστατα παρασκευάσηται αὐτὸ ἕκαστον διανοηθῆναι περὶ οὗ σκοπεῖ, οὗτοσ ἂν ἐγγύτατα ἰοί τοῦ γνῶναι ἕκαστον; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 117:2)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 117:2)
- ἆρ’ οὖν ἐκεῖνοσ ἂν τοῦτο ποιήσειεν καθαρώτατα ὅστισ ὅτι μάλιστα αὐτῇ τῇ διανοίᾳ ἰοί ἐφ’ ἕκαστον, μήτε τιν’ ὄψιν παρατιθέμενοσ ἐν τῷ διανοεῖσθαι μήτε τινὰ ἄλλην αἴσθησιν ἐφέλκων μηδεμίαν μετὰ τοῦ λογισμοῦ, ἀλλ’ αὐτῇ καθ’ αὑτὴν εἰλικρινεῖ τῇ διανοίᾳ χρώμενοσ αὐτὸ καθ’ αὑτὸ εἰλικρινὲσ ἕκαστον ἐπιχειροῖ θηρεύειν τῶν ὄντων, ἀπαλλαγεὶσ ὅτι μάλιστα ὀφθαλμῶν τε καὶ ὤτων καὶ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν σύμπαντοσ τοῦ σώματοσ, ὡσ ταράττοντοσ καὶ οὐκ ἐῶντοσ τὴν ψυχὴν κτήσασθαι ἀλήθειάν τε καὶ φρόνησιν ὅταν κοινωνῇ; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 119:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 119:1)
- καὶ Σαννυρίων Ιοἶ, φθείρεσθ’ πίτριπτοι ψωμοκόλακεσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 807)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 807)
- καὶ Πλάτων Ιοἶ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 74 2:8)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 74 2:8)
- ἐν δὲ τῇ Ιοἶ ἐάροσ τέκνα προσηγόρευε τὰ ἄνθη· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 884)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 884)