- ἀλλ’ εἶργον ἡμᾶσ τοξόται πρύμνησ ἔπι σταθέντεσ ἰοῖσ, ὥστ’ ἀναστεῖλαι πρόσω. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 5:7)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 5:7)
- ταύτην γὰρ ἔχειν βιοτῆσ αὐτὸν λόγοσ ἐστὶ φύσιν, θηροβολοῦντα πτηνοῖσ ἰοῖσ στυγερὸν στυγερῶσ, οὐδέ τιν’ αὐτῷ παιῶνα κακῶν ἐπινωμᾶν. (Sophocles, Philoctetes, choral, anapests4)
(소포클레스, 필록테테스, choral, anapests4)
- οὐ φορβὰν ἱερᾶσ γᾶσ σπόρον, οὐκ ἄλλων αἴρων τῶν νεμόμεσθ’ ἀνέρεσ ἀλφησταί, πλὴν ἐξ ὠκυβόλων εἴ ποτε τόξων πτανοῖσ ἰοῖσ ἀνύσειε γαστρὶ φορβάν. (Sophocles, Philoctetes, choral, strophe 21)
(소포클레스, 필록테테스, choral, strophe 21)
- φοιτῇσ δ’ αὖθ’ οὑτῶσ, ὅκκα γλυκὺσ ὕπνοσ ἔχῃ με, οἴχῃ δ’ εὐθὺσ ἰοῖσ’, ὅκκα γλυκὺσ ὕπνοσ ἀνῇ με, φεύγεισ δ’ ὥσπερ ὀίσ πολιὸν λύκον ἀθρήσασα. (Theocritus, Idylls, 11)
(테오크리토스, Idylls, 11)
- νήπι’ Ἔρωσ, πορθεῖσ μὲ τὸ κρήγυον εἴσ μὲ κένωσον πᾶν σὺ βέλοσ, λοιπὴν μηκέτ’ ἀφεὶσ γλυφίδα, ὡσ ἂν μοῦνον ἕλοισ ἰοῖσ ἐμέ, καί τινα χρῄζων ἄλλον ὀιστεῦσαι, μηκέτ’ ἔχοισ ἀκίδα. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 581)
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 581)
- παντοίοισ γε μὴν κεφαλὴν ἀνθέμοισ ἐρέπτομαι, λειρίοισ ῥόδοισ κρίνεσιν κοσμοσανδάλοισ ἰοίσ καὶ σισυμβρίοισ ἀνεμωνῶν κάλυξὶ τ’ ἠριναῖσ ἑρπύλλῳ κρόκοισ ὑακίνθοισ ἑλειχρύσου κλάδοισ οἰνάνθῃσιν ἡμεροκαλλεῖ τε τῷ φιλουμένῳ, ἀνθρύσκου ναρκίσσου φόβῃ τῷ τ’ ἀειφρούρῳ μελιλώτῳ κάρα πυκάζομαι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 32 4:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 32 4:4)
