Sense

1. peculiarity, specific property, unique feature
2. peculiarity of style
3. idiom
4. style

Examples

• καὶ οὔτε διαλέκτουσ ὡσ βελτίουσ μεταληπτέον, ἀλλ’ αὐταῖσ ταῖσ ὑπαρχούσαισ κατ’ αὐτοῦ χρηστέον, οὔτε ἄλλο τι κατ’ αὐτοῦ κατηγορητέον, ὡσ τὴν αὐτὴν οὐσίαν ἔχοντοσ τῷ ἰδιώματι τούτῳ‐‐καὶ γὰρ τοῦτο ποιοῦσί τινεσ,‐ἀλλὰ μόνον ᾧ συμπλέκομεν τὸ ἴδιον τοῦτο καὶ παραμετροῦμεν, μάλιστα ἐπιλογιστέον. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 72:3)
• τέλοσ οἱ περὶ τὸν Ἀντίγονον συμφράξαντεσ τὰσ σαρίσασ καὶ χρησάμενοι τῷ τῆσ ἐπαλλήλου φάλαγγοσ ἰδιώματι, βίᾳ προσπεσόντεσ ἐξέωσαν ἐκ τῶν ὀχυρωμάτων τοὺσ Λακεδαιμονίουσ. (Polybius, Histories, book 2, chapter 69 9:1)

Similar forms

• ἰδίων (603)
• ἰδιώτης (196)
• ἰδιωτῶν (185)
• ἰδιώτην (121)
• ἰδιώτας (100)
• ἰδίως (99)
• ἰδιώταις (96)
• ἰδιώτου (69)
• ἰδιῶται (61)
• ἰδιώτῃ (53)
• ἰδίῳ (49)
• ἰδιωτικῶν (23)
• ἰδίωμα (18)
• ἰδιωτικὸν (17)
• ἰδιωμάτων (12)
• ἰδιώματα (11)
• ἰδιωτικὰ (10)
• ἰδιωτικῶς (9)
• ἰδιωτεύων (8)
• ἰδιωτικῆς (8)
• ἰδιωτικὰς (7)
• ἰδιωτικὴν (6)
• ἰδιώτατον (6)
• ἰδιῶταί (6)
• ἰδιωτέων (5)
• ἰδιωτικόν (5)
• ἰδιωτικός (5)
• ἰδιωτικῷ (4)
• ἰδιωτικοῦ (4)
• ἰδιωτείας (3)
• ἰδιωτικήν (3)
• ἰδιωτικὸς (2)
• ἰδιωτικῇ (2)
• ἰδιωτεύῃ (2)
• ἰδιώματος (2)
• ἰδιωτική (2)
• ἰδιωτικοὶ (2)
• ἰδιῶτις (2)
• ἰδιώματι (2)
• ἰδιωτείᾳ (2)
• ἰδιωτικάς (2)
• ἰδιώτιδος (2)
• ἰδιῶτιν (1)
• ἰδιώτατος (1)
• ἰ]δίων (1)
• ἰδιωτάτας (1)
• ἰδιώτιδι (1)
• ἰδιωτεῖαι (1)
• ἰδίωσις (1)
• ἰδιώτεω (1)
• ἰδιώτατα (1)
• ἰδιώτερον (1)
• ἰδιώτῃσιν (1)
• ἰδίω (1)
• ἰδιωτάτη (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary