- τὼ δ αὖτ ἐν κλισίῃς Ὀδυσεὺς καὶ δῖος ὑφορβὸς ἐντύνοντ ἄριστον ἅμ ἠοῖ κειαμένω πῦρ ἔκπεμψάν τε νομῆας ἅμ ἀγρομένοισι σύεσσι. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 314)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 314)
- αἳ μὲν παννύχιαι κυδρὴν θεὸν ἱλάσκοντο δείματι παλλόμεναι, ἅμα δ ἠοῖ φαινομένηφιν εὐρυβίῃ Κελεῷ νημερτέα μυθήσαντο, ὡς ἐπέτελλε θεά, καλλιστέφανος Δημήτηρ. (Anonymous, Homeric Hymns, 31:1)
(익명 저작, Homeric Hymns, 31:1)
- οὐδὲ μὲν ἠοῖ πείσματα νηὸς ἔλυσαν ἐπὶ πνοιῇ βορέαο. (Apollodorus, Argonautica, book 1 12:6)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 12:6)
- ἠοῖ δ εἰσανέβαν μέγα Δίνδυμον, ὄφρα καὶ αὐτοὶ θηήσαιντο πόρους κείνης ἁλός: (Apollodorus, Argonautica, book 1 17:11)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:11)
- αὐτὰρ ἅμ ἠοῖ πέμπον ἐς Αἰήτην ἰέναι σπόρον αἰτήσοντας ἄνδρε δύω, πρὸ μὲν αὐτὸν ἀρηίφιλον Τελαμῶνα, σὺν δὲ καὶ Αἰθαλίδην, υἱᾶ κλυτὸν Ἑρμείαο. (Apollodorus, Argonautica, book 3 19:37)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:37)
- Τιθωνὸν δ ἀπὸ τῆς ἑώ μέχρι δυσμῶν κοιμώμενον μόλις αἱ ἐπιθυμίαι πρὸς ἑσπέραν ἐπήγειρον ὅθεν Ηοἶ συγκοιμᾶσθαι λεχθείς, διὰ τὸ ταῖς ἐπιθυμίαις ἐμπεπλέχθαι ἐπὶ γήρως ἐν ταλάρῳ καθεῖρκται, κρεμαστὸς ὢν πρὸς ἀλήθειαν ἐκ τούτων, καὶ Μελάνθιος δὲ τὸν αὑτοῦ τράχηλον κατατείνων ἀπήγχετο ἐκ τῶν ἀπολαύσεων, κνισότερος ὢν τοῦ Ὀδυσσέως Μελανθίου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 721)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 721)
- τὸν δ ἦ τοι εἱώς μὲν ἔχεν πολυήρατος ἥβη, Ηοἶ τερπόμενος χρυσοθρόνῳ, ἠριγενείῃ ναῖε παρ Ὠκεανοῖο ῥοῇς ἐπὶ πείρασι γαίης: (Anonymous, Homeric Hymns, 24:5)
(익명 저작, Homeric Hymns, 24:5)
- Ζεὺς δ ἀπειπὼν φαίνειν Ηοἶ τε καὶ Σελήνῃ καὶ Ἡλίῳ τὸ μὲν φάρμακον αὐτὸς ἔτεμε φθάσας, Ἡρακλέα δὲ σύμμαχον δι Ἀθηνᾶς ἐπεκαλέσατο. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 6 1:9)
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 6 1:9)
