- τὼ δ’ αὖτ’ ἐν κλισίῃσ Ὀδυσεὺσ καὶ δῖοσ ὑφορβὸσ ἐντύνοντ’ ἄριστον ἅμ’ ἠοῖ κειαμένω πῦρ ἔκπεμψάν τε νομῆασ ἅμ’ ἀγρομένοισι σύεσσι. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 314)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 314)
- αἳ μὲν παννύχιαι κυδρὴν θεὸν ἱλάσκοντο δείματι παλλόμεναι, ἅμα δ’ ἠοῖ φαινομένηφιν εὐρυβίῃ Κελεῷ νημερτέα μυθήσαντο, ὡσ ἐπέτελλε θεά, καλλιστέφανοσ Δημήτηρ. (Anonymous, Homeric Hymns, 31:1)
(익명 저작, Homeric Hymns, 31:1)
- οὐδὲ μὲν ἠοῖ πείσματα νηὸσ ἔλυσαν ἐπὶ πνοιῇ βορέαο. (Apollodorus, Argonautica, book 1 12:6)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 12:6)
- ἠοῖ δ’ εἰσανέβαν μέγα Δίνδυμον, ὄφρα καὶ αὐτοὶ θηήσαιντο πόρουσ κείνησ ἁλόσ· (Apollodorus, Argonautica, book 1 17:11)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:11)
- αὐτὰρ ἅμ’ ἠοῖ πέμπον ἐσ Αἰήτην ἰέναι σπόρον αἰτήσοντασ ἄνδρε δύω, πρὸ μὲν αὐτὸν ἀρηίφιλον Τελαμῶνα, σὺν δὲ καὶ Αἰθαλίδην, υἱᾶ κλυτὸν Ἑρμείαο. (Apollodorus, Argonautica, book 3 19:37)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:37)
- Τιθωνὸν δ’ ἀπὸ τῆσ ἑώ μέχρι δυσμῶν κοιμώμενον μόλισ αἱ ἐπιθυμίαι πρὸσ ἑσπέραν ἐπήγειρον ὅθεν Ηοἶ συγκοιμᾶσθαι λεχθείσ, διὰ τὸ ταῖσ ἐπιθυμίαισ ἐμπεπλέχθαι ἐπὶ γήρωσ ἐν ταλάρῳ καθεῖρκται, κρεμαστὸσ ὢν πρὸσ ἀλήθειαν ἐκ τούτων, καὶ Μελάνθιοσ δὲ τὸν αὑτοῦ τράχηλον κατατείνων ἀπήγχετο ἐκ τῶν ἀπολαύσεων, κνισότεροσ ὢν τοῦ Ὀδυσσέωσ Μελανθίου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 721)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 721)
- τὸν δ’ ἦ τοι εἱώσ μὲν ἔχεν πολυήρατοσ ἥβη, Ηοἶ τερπόμενοσ χρυσοθρόνῳ, ἠριγενείῃ ναῖε παρ’ Ὠκεανοῖο ῥοῇσ ἐπὶ πείρασι γαίησ· (Anonymous, Homeric Hymns, 24:5)
(익명 저작, Homeric Hymns, 24:5)
- Ζεὺσ δ’ ἀπειπὼν φαίνειν Ηοἶ τε καὶ Σελήνῃ καὶ Ἡλίῳ τὸ μὲν φάρμακον αὐτὸσ ἔτεμε φθάσασ, Ἡρακλέα δὲ σύμμαχον δι’ Ἀθηνᾶσ ἐπεκαλέσατο. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 6 1:9)
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 6 1:9)