- πάντα γὰρ τάδε τάξισ καὶ ἠρεμία· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 1 102:5)
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 102:5)
- ὁρῶν τε γὰρ εἶναί φαμεν καὶ τὸ δυνάμει ὁρῶν καὶ τὸ ἐντελεχείᾳ, καὶ τὸ ἐπίστασθαι ὡσαύτωσ καὶ τὸ δυνάμενον χρῆσθαι τῇ ἐπιστήμῃ καὶ τὸ χρώμενον, καὶ ἠρεμοῦν καὶ ᾧ ἤδη ὑπάρχει ἠρεμία καὶ τὸ δυνάμενον ἠρεμεῖν. (Aristotle, Metaphysics, Book 5 101:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 101:2)
- ἠρεμία ἐν πλήθει ἀέροσ· (Aristotle, Metaphysics, Book 8 28:4)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 28:4)
- ὕλη μὲν γὰρ ὁ ἀήρ, ἐνέργεια δὲ καὶ οὐσία ἡ ἠρεμία. (Aristotle, Metaphysics, Book 8 28:5)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 28:5)
- ἐναντίον γὰρ κινήσει κίνησισ ἢ ἠρεμία, φθορὰ δὲ γενέσει. (Aristotle, Metaphysics, Book 11 182:3)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 182:3)
- διότι δὲ οὐ πιθανὸν ἀκρόαμα παρὰ τῷ Μενελάῳ τυγχάνειν δῆλον ἐκ τοῦ δι’ ὁμιλίασ ὅλον τὸ συμπόσιον περαίνεσθαι τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ, ὄνομα δὲ μηδὲν εἰρῆσθαι τοῦ ᾠδοῦ μηδὲ ᾠδὴν ἣν ᾖδε μηδὲ προσέχειν τοὺσ περὶ Τηλέμαχον αὐτῷ, καθάπερ δὲ ἐν σιωπῇ τινι καὶ ἠρεμίᾳ κατανοεῖν μᾶλλον τὸν οἶκον καίτοι γε πῶσ οὐκ ἀπίθανον τοὺσ τῶν φρονιμωτάτων υἱέασ ’ Ὀδυσσέωσ καὶ Νέστοροσ ἐπαριστέρουσ εἰσάγεσθαι, ὥστε τρόπον ἀγροίκων τινῶν μὴ προσέχειν τοῖσ παρεσκευασμένοισ ἀκροάμασιν; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 111)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 111)
- οὐ γὰρ μόνον κινήσεώσ ἐστιν ἐνέργεια ἀλλὰ καὶ ἀκινησίασ, καὶ ἡδονὴ μᾶλλον ἐν ἠρεμίᾳ ἐστὶν ἢ ἐν κινήσει. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 171:2)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 171:2)
- μάλιστα δ’ οἱ τὰ εἴδη τιθέντεσ λέγουσιν οὔτε γὰρ ὡσ ὕλην τοῖσ αἰσθητοῖσ τὰ εἴδη καὶ τὸ ἓν τοῖσ εἴδεσιν οὔθ’ ὡσ ἐντεῦθεν τὴν ἀρχὴν τῆσ κινήσεωσ γιγνομένην ὑπολαμβάνουσιν ‐ ἀκινησίασ γὰρ αἴτια μᾶλλον καὶ τοῦ ἐν ἠρεμίᾳ εἶναι φασιν ‐ ἀλλὰ τὸ τί ἦν εἶναι ἑκάστῳ τῶν ἄλλων τὰ εἴδη παρέχονται, τοῖσ δ’ εἴδεσι τὸ ἕν· (Aristotle, Metaphysics, Book 1 154:1)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 154:1)