γυμναστής
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
γυμναστής
Structure:
γυμναστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a trainer of professional athletes
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐκ ἠξίου δὲ τὸν υἱόν, ὥσ φησιν αὐτόσ, ὑπὸ δούλου κακῶσ ἀκούειν ἢ τοῦ ὠτὸσ ἀνατείνεσθαι μανθάνοντα βράδιον, οὐδέ γε μαθήματοσ τηλικούτου τῷ δούλῳ χάριν ὀφείλειν, ἀλλ’ αὐτὸσ μὲν ἦν γραμματιστήσ, αὐτὸσ δὲ νομοδιδάκτησ, αὐτὸσ δὲ γυμναστήσ, οὐ μόνον ἀκοντίζειν οὐδ’ ὁπλομαχεῖν οὐδ’ ἱππεύειν διδάσκων τὸν υἱόν, ἀλλὰ καὶ τῇ χειρὶ πὺξ παίειν καὶ καῦμα καὶ ψῦχοσ ἀνέχεσθαι καὶ τὰ δινώδη καὶ τραχύνοντα τοῦ ποταμοῦ διανηχόμενον ἀποβιάζεσθαι. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 20 4:1)
- ἀλλ’ ἐπιμεληθείη μὲν <ἂν> ἄριστα καθ’ ἓν καὶ ἰατρὸσ καὶ γυμναστὴσ καὶ πᾶσ ἄλλοσ ὁ καθόλου εἰδώσ, τί πᾶσιν ἢ τοῖσ τοιοισδί τοῦ κοινοῦ γὰρ αἱ ἐπιστῆμαι λέγονταί τε καὶ εἰσίν· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 148:3)
- πότερον οὕτωσ ἢ ἐκείνωσ ἰατρόσ τε ἰώμενοσ ἀμείνων καὶ γυμναστὴσ γυμνάζων· (Plato, Laws, book 4 101:1)
- Ἴκκοσ δὲ ὁ Νικολαί̈δα Ταραντῖνοσ τόν τε Ὀλυμπικὸν στέφανον ἔσχεν ἐπὶ πεντάθλῳ καὶ ὕστερον γυμναστὴσ ἄριστοσ λέγεται τῶν ἐφ’ αὑτοῦ γενέσθαι· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 10 9:1)
- ἢ πρόοιδεν ὁ γυμναστὴσ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ ὅπωσ ἡμῶν ἕκαστοσ ἔχει σώματοσ, οὐ παρὰ τῆσ πείρασ μανθάνει; (Aristides, Aelius, Orationes, 36:3)