- Ἀθηναῖοι μὲν γὰρ βέλτιστοι αἰνιγματῶδεσ οὐδέν, ἀλλὰ γράμματοσ ἑνὸσ προσθήκῃ τιμήσαντέσ σε Ἀτίμαρχον ὠνόμαζον· (Lucian, Pseudologista, (no name) 24:4)
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 24:4)
- τὴν δὲ κοινὴν καὶ περιηγητικὴν δόξαν εἰσ τὸ μέσον προῆγον, οὔτε τὴν ὄψιν ἀξιοῦντεσ οὔτε τὸν φθόγγον ἀλλὰ τοὔνομα μόνον τοῦ γράμματοσ ἔχειν τι σύμβολον. (Plutarch, De E apud Delphos, section 4 4:2)
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 4 4:2)
- πρόσ τε τούτοισ ἕκαστον εἰπεῖν ὅσων ἂν προσταχθῇ συλλαβῶν ἔμμετρον, καὶ ὅσα ἀπὸ τῆσ τῶν γραμμάτων καὶ συλλαβῶν ἔχεται θεωρίασ, ὁμοίωσ δὲ τοῖσ εἰρημένοισ ἡγεμόνοσ ἑκάστου λέγειν ὄνομα τῶν ἐπὶ Τροίαν ἢ τῶν Τρώων, καὶ πόλεωσ ὄνομα τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ λέγειν ἀπὸ τοῦ δοθέντοσ γράμματοσ, τὸν δ’ ἐχόμενον τῶν ἐν τῇ Εὐρώπῃ καὶ τοὺσ λοιποὺσ ἐναλλάξαι, ἄν τε Ἑλληνίδοσ ἄν τε βαρβάρου τάξῃ τισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 86 2:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 86 2:2)
- ἐπλανήθησαν δ’ οἱ πολλοὶ νομίζοντεσ τὰσ πελειάδασ ὄρνεισ εἶναι πρῶτον μὲν ἐκ τοῦ ποιητικοῦ σχηματισμοῦ τοῦ κατὰ τὴν πρόσθεσιν τοῦ γράμματοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 79 5:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 79 5:1)
- Ὅτι μὲν οὖν ἀναγκαῖόν ἐστιν οὐκ Ἐρασιστράτῳ μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασιν, ὅσοι μέλλουσι περὶ διακρίσεωσ οὔρων ἐρεῖν τι χρηστόν, ὁμολογῆσαι δύναμίν τιν’ ὑπάρχειν τοῖσ νεφροῖσ ἕλκουσαν εἰσ ἑαυτοὺσ ποιότητα τοιαύτην, οἱά ἐν τοῖσ οὔροισ ἐστί, διὰ τοῦ πρόσθεν ἐπιδέδεικται γράμματοσ, ἀναμιμνησκόντων ἅμ’ αὐτῷ καὶ τοῦθ’ ἡμῶν, ὡσ οὐκ ἄλλωσ μὲν εἰσ τὴν κύστιν φέρεται τὰ οὖρα διὰ τῶν νεφρῶν, ἄλλωσ δ’ εἰσ ἅπαντα τοῦ ζῳού τὰ μόρια τὸ αἷμα, κατ’ ἄλλον δέ τινα τρόπον ἡ ξανθὴ χολὴ διακρίνεται. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 11)
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 11)
