- ὡς εἴθε καὶ τῶν ἄλλων ἀνεκόπησαν τότε αἱ τόλμαι εὐθὺς ἀρξαμένων παρανομεῖν, καὶ οὐκ ἂν ἐπολέμει μέχρι νῦν τὸ Λάμβδα τῷ Ῥῶ διαμφισβητοῦν περὶ τῆς κισήρεως καὶ κεφαλαργίας, οὔτε τὸ Γάμμα τῷ Κάππα διηγωνίζετο καὶ ἐς χεῖρας μικροῦ δεῖν ἤρχετο πολλάκις ἐν τῷ γναφείῳ ὑπὲρ γναφάλλων, ἐπέπαυτο δ ἂν καὶ πρὸς τὸ Λάμβδα μαχόμενον, τὸ μόγις ἀφαιρούμενον αὐτοῦ καὶ μάλιστα παρακλέπτον, καὶ τὰ λοιπὰ δ ἂν ἠρέμει συγχύσεως ἄρχεσθαι παρανόμου: (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 4:1)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 4:1)
- ὅθεν δὲ καὶ ἀπὸ τίνων ἀρξάμενον, ὡρ´α λέγειν, ἐπεδήμουν ποτὲ Κυβέλῳ, - τὸ δέ ἐστι πολίχνιον οὐκ ἀηδές, ἄποικον, ὡς ἔχει λόγος, Ἀθηναίων - ἐπηγόμην δὲ καὶ τὸ κράτιστον Ῥῶ, γειτόνων τὸ βέλτιστον κατηγόμην δὲ παρὰ κωμῳδιῶν τινι ποιητῇ: (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 6:2)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 6:2)
- ὅτι δὲ ἀνεξίκακόν εἰμι γράμμα, μαρτυρεῖτέ μοι καὶ αὐτοὶ μηδέποτε ἐγκαλέσαντι τῷ Ζῆτα σμάραγδον ἀποσπάσαντι καὶ πᾶσαν ἀφελομένῳ Σμύρναν, μηδὲ τῷ Ξῖ πᾶσαν παραβάντι συνθήκην καὶ τὸν συγγραφέα τῶν τοιούτων ἔχοντι Θουκυδίδην σύμμαχον τῷ μὲν γὰρ γείτονί μου Ῥῶ νοσήσαντι συγγνώμη, καὶ παρ αὐτῷ φυτεύσαντί μου τὰς μυρρίνας καὶ παίσαντί μέ ποτε ὑπὸ μελαγχολίας ἐπὶ κόρρης. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 9:3)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 9:3)
- οἴμοι τουτὶ τὸ ῥῶ μοχθηρόν: (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode, lyric3)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode, lyric3)
- περιπλεύ- ρῳ δὲ κύτει πύρπνοος ἔ- σπευδε δρόμῳ λέαινα χαλ- αῖς Πειρη- ναῖον ὁρῶσα πῶλον. (Euripides, choral, antistrophe 23)
(에우리피데스, choral, antistrophe 23)
