헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἴμοι τουτὶ τὸ ῥῶ μοχθηρόν·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode, lyric3)
τὸ ἄλφα, βῆτα, γάμμα, δέλτα, θεοῦ γὰρ εἶ, ζῆτ’, ἦτα, θῆτ’, ἰῶτα, β κάππα, λάβδα, μῦ, νῦ, ξεῖ, τὸ οὖ, πεῖ, ῥῶ, τὸ σίγμα, ταῦ, τὸ ὖ, παρὸν φεῖ χεῖ τε τῷ ψεῖ εἰσ τὸ ὦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 1:1)
τοὔνομα θῆτα ῥῶ ἄλφα σὰν ὖ μῦ ἄλφα χεῖ οὖ σάν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 812)
τοιγὰρ εὑρέθησ Κρόνοσ ἔξωθε τοῦ ῥῶ κάππα τε.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. i'. EUKLEIDHS 7:4)
ἐπί τε γὰρ τῆσ αὐτῆσ βάσεώσ εἰσι τῆσ ΡΨ καὶ ὑπὸ τὸ αὐτὸ ὕψοσ, ὧν αἱ ἐφεστῶσαι αἱ ΡΩ, ΡΥ, Τ#5, ΤΧ, Σ#2, Σο͂, Ψ#4, ΨΦ ἐπὶ τῶν αὐτῶν εἰσιν εὐθειῶν τῶν ΩΧ, #2Φ.
(유클리드, Elements, book 11, type Prop558)
περιπλεύ‐ ρῳ δὲ κύτει πύρπνοοσ ἔ‐ σπευδε δρόμῳ λέαινα χαλ‐ αῖσ Πειρη‐ ναῖον ὁρῶσα πῶλον.
(에우리피데스, choral, antistrophe 23)
ὡσ εἴθε καὶ τῶν ἄλλων ἀνεκόπησαν τότε αἱ τόλμαι εὐθὺσ ἀρξαμένων παρανομεῖν, καὶ οὐκ ἂν ἐπολέμει μέχρι νῦν τὸ Λάμβδα τῷ Ῥῶ διαμφισβητοῦν περὶ τῆσ κισήρεωσ καὶ κεφαλαργίασ, οὔτε τὸ Γάμμα τῷ Κάππα διηγωνίζετο καὶ ἐσ χεῖρασ μικροῦ δεῖν ἤρχετο πολλάκισ ἐν τῷ γναφείῳ ὑπὲρ γναφάλλων, ἐπέπαυτο δ’ ἂν καὶ πρὸσ τὸ Λάμβδα μαχόμενον, τὸ μόγισ ἀφαιρούμενον αὐτοῦ καὶ μάλιστα παρακλέπτον, καὶ τὰ λοιπὰ δ’ ἂν ἠρέμει συγχύσεωσ ἄρχεσθαι παρανόμου·
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 4:1)
ὅθεν δὲ καὶ ἀπὸ τίνων ἀρξάμενον, ὡρ́α λέγειν, ἐπεδήμουν ποτὲ Κυβέλῳ, ‐ τὸ δέ ἐστι πολίχνιον οὐκ ἀηδέσ, ἄποικον, ὡσ ἔχει λόγοσ, Ἀθηναίων ‐ ἐπηγόμην δὲ καὶ τὸ κράτιστον Ῥῶ, γειτόνων τὸ βέλτιστον κατηγόμην δὲ παρὰ κωμῳδιῶν τινι ποιητῇ·
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 6:2)
ὅτι δὲ ἀνεξίκακόν εἰμι γράμμα, μαρτυρεῖτέ μοι καὶ αὐτοὶ μηδέποτε ἐγκαλέσαντι τῷ Ζῆτα σμάραγδον ἀποσπάσαντι καὶ πᾶσαν ἀφελομένῳ Σμύρναν, μηδὲ τῷ Ξῖ πᾶσαν παραβάντι συνθήκην καὶ τὸν συγγραφέα τῶν τοιούτων ἔχοντι Θουκυδίδην σύμμαχον τῷ μὲν γὰρ γείτονί μου Ῥῶ νοσήσαντι συγγνώμη, καὶ παρ’ αὐτῷ φυτεύσαντί μου τὰσ μυρρίνασ καὶ παίσαντί μέ ποτε ὑπὸ μελαγχολίασ ἐπὶ κόρρησ.
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 9:3)
μαθόντεσ δὲ ὀργήν σφισιν ἔχειν τὸν θεὸν θυσίαισ ἱλάσκονται καὶ Ἀπόλλωνα ὀνομάζουσι Κάρνειον ἀπὸ τῶν κρανειῶν, ὑπερθέντεσ τὸ ῥῶ κατὰ δή τι ἀρχαῖον.
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 13 8:3)
ἐπεὶ ἐν τῷ "κατόπτρῳ" οὐ δοκεῖ σοι ἄτοπον εἶναι τὸ ἐμβεβλῆσθαι τὸ ῥῶ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 188:3)
ἀλλὰ μὴν "ἵμερόσ" γε τῷ μάλιστα ἕλκοντι τὴν ψυχὴν ῥῷ ἐπωνομάσθη·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 220:2)
πρῶτον μὲν τοίνυν τὸ ῥῶ ἔμοιγε φαίνεται ὥσπερ ὄργανον εἶναι πάσησ τῆσ κινήσεωσ, ἣν οὐδ’ εἴπομεν δι’ ὅτι ἔχει τοῦτο τοὔνομα·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 260:1)
τὸ δὲ οὖν ῥῶ τὸ στοιχεῖον, ὥσπερ λέγω, καλὸν ἔδοξεν ὄργανον εἶναι τῆσ κινήσεωσ τῷ τὰ ὀνόματα τιθεμένῳ πρὸσ τὸ ἀφομοιοῦν τῇ φορᾷ, πολλαχοῦ γοῦν χρῆται αὐτῷ εἰσ αὐτήν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 261:2)
πρῶτον μὲν ἐν αὐτῷ τῷ "ῥεῖν" καὶ "ῥοῇ" διὰ τούτου τοῦ γράμματοσ τὴν φορὰν μιμεῖται, εἶτα ἐν τῷ "τρόμῳ," εἶτα ἐν τῷ "τρέχειν," ἔτι δὲ ἐν τοῖσ τοιοῖσδε ῥήμασιν οἱο͂ν "κρούειν," "θραύειν," "ἐρείκειν," "θρύπτειν," "κερματίζειν," "ῥυμβεῖν," πάντα ταῦτα τὸ πολὺ ἀπεικάζει διὰ τοῦ ῥῶ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 261:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION