- ὅτι δὲ ἀνεξίκακόν εἰμι γράμμα, μαρτυρεῖτέ μοι καὶ αὐτοὶ μηδέποτε ἐγκαλέσαντι τῷ Ζῆτα σμάραγδον ἀποσπάσαντι καὶ πᾶσαν ἀφελομένῳ Σμύρναν, μηδὲ τῷ Ξῖ πᾶσαν παραβάντι συνθήκην καὶ τὸν συγγραφέα τῶν τοιούτων ἔχοντι Θουκυδίδην σύμμαχον τῷ μὲν γὰρ γείτονί μου Ῥῶ νοσήσαντι συγγνώμη, καὶ παρ αὐτῷ φυτεύσαντί μου τὰς μυρρίνας καὶ παίσαντί μέ ποτε ὑπὸ μελαγχολίας ἐπὶ κόρρης. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 9:3)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 9:3)
- ὅτι δὲ οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀπέσχετο γραμμάτων, ἀλλὰ καὶ τὸ Δέλτα καὶ τὸ Θῆτα καὶ τὸ Ζῆτα, μικροῦ δεῖν πάντα ἠδίκησε τὰ στοιχεῖα, αὐτά μοι κάλει τὰ ἀδικηθέντα γράμματα. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 10:2)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 10:2)
- τοῦ Ζῆτα, τὸ συρίζειν καὶ σαλπίζειν, ὡς μηκέτ αὐτῷ ἐξεῖναι μηδὲ γρύζειν. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 10:6)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 10:6)
- ζῆτα δ ἄρ Ἀνδρομάχης καὶ Ἕκτορός ἐστ ὀαριστύς. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 385 1:2)
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 385 1:2)
- νῦν δὲ ἀντὶ μὲν τοῦ ἰῶτα ἢ εἶ ἢ ἦτα μεταστρέφουσιν, ἀντὶ δὲ τοῦ δέλτα ζῆτα, ὡς δὴ μεγαλοπρεπέστερα ὄντα. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 212:1)
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 212:1)
