Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φυσικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φυσικός φυσική φυσικόν

Structure: φυσικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fu/sis

Sense

  1. natural, produced or caused by nature, inborn, native
  2. physical, having to do with the study of the material world

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative φυσικός φυσική φυσικόν
Genitive φυσικοῦ φυσικῆς φυσικοῦ
Dative φυσικῷ φυσικῇ φυσικῷ
Accusative φυσικόν φυσικήν φυσικόν
Vocative φυσικέ φυσική φυσικόν
DualN/A/V φυσικώ φυσικᾱ́ φυσικώ
G/D φυσικοῖν φυσικαῖν φυσικοῖν
PluralNominative φυσικοί φυσικαί φυσικά
Genitive φυσικῶν φυσικῶν φυσικῶν
Dative φυσικοῖς φυσικαῖς φυσικοῖς
Accusative φυσικούς φυσικᾱ́ς φυσικά
Vocative φυσικοί φυσικαί φυσικά
Positive Comparative Superlative
Adjective φυσικός φυσικοῦ φυσικώτερος φυσικωτεροῦ φυσικώτατος φυσικωτατοῦ
Adverb φυσικώς φυσικώτερον φυσικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἤδη δ’ ἔγωγε καὶ ἐν τοῖσ πολυανθρωποτάτοισ θεάτροισ, ἃ συμπληροῖ παντοδαπὸσ καὶ ἄμουσοσ ὄχλοσ, ἔδοξα καταμαθεῖν, ὡσ φυσική τισ ἁπάντων ἐστὶν ἡμῶν οἰκειότησ πρὸσ ἐμμέλειάν τε καὶ εὐρυθμίαν, κιθαριστήν τε ἀγαθὸν σφόδρα εὐδοκιμοῦντα ἰδὼν θορυβηθέντα ὑπὸ τοῦ πλήθουσ, ὅτι μίαν χορδὴν ἀσύμφωνον ἔκρουσε καὶ διέφθειρεν τὸ μέλοσ, καὶ αὐλητὴν ἀπὸ τῆσ ἄκρασ ἕξεωσ χρώμενον τοῖσ ὀργάνοισ τὸ αὐτὸ τοῦτο παθόντα, ὅτι σομφὸν ἐμπνεύσασ ἢ μὴ πιέσασ τὸ στόμα θρυλιγμὸν ἢ τὴν καλουμένην ἐκμέλειαν ηὔλησε. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1113)
  • φυσική τισ ἐπιτρέχει τοῖσ Λυσίου λόγοισ εὐστομία καὶ χάρισ, ὥσπερ ἔφην καὶ πρότερον, ᾗ προὔχει πλὴν Δημοσθένουσ τῶν ἄλλων ῥητόρων. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 13 2:5)
  • ὅμωσ δὲ μάλιστα φυσικὴ ἡ τοῦ θυμοῦ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 26:4)
  • οὐ γὰρ δὴ πάμπαν ἀλόγιστον τοῦτο, οὐδὲ φυσική ἐστιν ἡ ἐπιθυμία, ἀλλὰ διαφθείρεται ὑπὸ τινόσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 8 38:2)
  • μέχρι μὲν οὖν τοῖσ περὶ Μέτελλον ἐπολέμει, τὰ πλεῖστα κατευτυχεῖν ἐδόκει, γήρᾳ καὶ φυσικῇ βραδυτῆτι τοῦ Μετέλλου πρὸσ ἄνδρα τολμητὴν καὶ λῃστρικῆσ μᾶλλον ἢ στρατιωτικῆσ ἡγούμενον δυνάμεωσ οὐκ ἀναφέροντοσ· (Plutarch, Sertorius, chapter 18 1:1)

Synonyms

  1. natural

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION