Ancient Greek-English Dictionary Language

φυσικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φυσικός φυσική φυσικόν

Structure: φυσικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fu/sis

Sense

  1. natural, produced or caused by nature, inborn, native
  2. physical, having to do with the study of the material world

Examples

  • ἔδειξε δὲ ὁ καθ’ ἡμᾶσ χρόνοσ, εἴτε θεῶν τινοσ ἄρξαντοσ εἴτε φυσικῆσ περιόδου τὴν ἀρχαίαν τάξιν ἀνακυκλούσησ εἴτε ἀνθρωπίνησ ὁρμῆσ ἐπὶ τὰ ὅμοια πολλοὺσ ἀγούσησ, καὶ ἀπέδωκε τῇ μὲν ἀρχαίᾳ καὶ σώφρονι ῥητορικῇ τὴν δικαίαν τιμήν, ἣν καὶ πρότερον εἶχε καλῶσ, ἀπολαβεῖν, τῇ δὲ νέᾳ καὶ ἀνοήτῳ παύσασθαι δόξαν οὐ προσήκουσαν καρπουμένῃ καὶ ἐν ἀλλοτρίοισ ἀγαθοῖσ τρυφώσῃ. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 22)
  • καὶ μὴν καὶ φυσικόν τινα περὶ τῶν ἀντιπόδων διαλεγόμενον ἀναστήσασ καὶ ἐπὶ φρέαρ ἀγαγὼν καὶ δείξασ αὐτῷ τὴν ἐν τῷ ὕδατι σκιὰν ἤρετο, Τοιούτουσ ἄρα τοὺσ ἀντίποδασ εἶναι λέγεισ; (Lucian, (no name) 22:1)
  • εὐστομίαν δέ τινα φυσικὴν εἰσφέρεται κατὰ τὴν ἑρμηνείαν καὶ σύνεσιν ἐπιτευκτικὴν τοῦ μετρίου. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 5 6:4)
  • τοῦτο γὰρ μείζω οἶμαι ποιεῖν τὴν ἐμὴν εὐεργεσίαν, ὃσ οὔτε υἱὸσ ὢν τότε οὔτε ἀναγκαίαν τῆσ θεραπείασ ἔχων αἰτίαν ἀλλὰ ἐλεύθεροσ καθεστὼσ καὶ ἀλλότριοσ, τῆσ φυσικῆσ αἰτίασ ἀφειμένοσ, ὅμωσ οὐ περιεῖδον, ἀλλ’ ἐθελοντήσ, ἄκλητοσ, αὐτεπάγγελτοσ ἧκον ἐβοήθησα, προσελιπάρησα, ἰασάμην, ἀνέστησα, καὶ τὸν πατέρα ἐμαυτῷ διεφύλαξα, καὶ ὑπὲρ τῆσ ἀποκηρύξεωσ ἀπελογησάμην, καὶ τῇ εὐνοίᾳ τὴν ὀργὴν ἔπαυσα, καὶ τὸν νόμον ἔλυσα τῇ φιλοστοργίᾳ, καὶ μεγάλη εὐεργεσίασ τὴν ἐσ τὸ γένοσ ἐπάνοδον ἐπριάμην, καὶ ἐν οὕτωσ ἐπισφαλεῖ καιρῷ τὴν πρὸσ τὸν πατέρα πίστιν ἐπεδειξάμην, καὶ μετὰ τῆσ τέχνησ ἐμαυτὸν ἐσεποίησα, καὶ γνήσιοσ υἱὸσ ἐν τοῖσ δεινοῖσ ἀνεφάνην. (Lucian, Abdicatus, (no name) 16:1)
  • ὧν ὃ μὲν φυσικόσ τέ ἐστι καὶ ἐκ πολλῆσ κατηχήσεωσ καὶ συντροφίασ λαμβανόμενοσ, ὃ δὲ τούτῳ προσεχὴσ ἐκ τῶν τῆσ τέχνησ παραγγελμάτων. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 7 2:3)
  • "’ ὁ φυσικὸσ οὗτόσ εἰμι Ἐμπεδοκλῆσ· (Lucian, Icaromenippus, (no name) 13:6)
  • φησὶ γὰρ ὁ φυσικόσ ἤδη γάρ ποτ’ ἐγὼ γενόμην κούρη τε κόροσ τε, θάμνοσ τ’ οἰωνόσ τε καὶ ἐξ ἁλὸσ ἔμποροσ ἰχθύσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 692)
  • ὁ δὲ φυσικὸσ Ἐμπεδοκλῆσ ὄρουσ τινὰ διασφάγα βαρὺν καὶ νοσώδη κατὰ τῶν πεδίων τὸν νότον ἐμπνέουσαν ἐμφράξασ, λοιμὸν ἔδοξεν ἐκκλεῖσαι τῆσ χώρασ. (Plutarch, De curiositate, section 1 1:1)
  • ὁ δὲ φυσικὸσ Ἐμπεδοκλῆσ ὄρουσ τινὰ διασφάγα βαρὺν καὶ νοσώδη κατὰ τῶν πεδίων τὸν νότον ἐμπνέουσαν ἐμφράξασ, λοιμὸν ἔδοξεν ἐκκλεῖσαι τῆσ χώρασ. (Plutarch, De curiositate, section 1 4:1)

Synonyms

  1. natural

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION