Ancient Greek-English Dictionary Language

φθονέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φθονέω

Structure: φθονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: fqo/nos

Sense

  1. to bear ill-will or malice, bear a grudge, be envious or jealous, to envy, to feel envy, I bear, grudge for, to be grudging of
  2. to refuse, to do a thing, from envy or ill-will, to grudge, do not refuse
  3. to be envied or begrudged

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φθονῶ φθονεῖς φθονεῖ
Dual φθονεῖτον φθονεῖτον
Plural φθονοῦμεν φθονεῖτε φθονοῦσιν*
SubjunctiveSingular φθονῶ φθονῇς φθονῇ
Dual φθονῆτον φθονῆτον
Plural φθονῶμεν φθονῆτε φθονῶσιν*
OptativeSingular φθονοῖμι φθονοῖς φθονοῖ
Dual φθονοῖτον φθονοίτην
Plural φθονοῖμεν φθονοῖτε φθονοῖεν
ImperativeSingular φθόνει φθονείτω
Dual φθονεῖτον φθονείτων
Plural φθονεῖτε φθονούντων, φθονείτωσαν
Infinitive φθονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φθονων φθονουντος φθονουσα φθονουσης φθονουν φθονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φθονοῦμαι φθονεῖ, φθονῇ φθονεῖται
Dual φθονεῖσθον φθονεῖσθον
Plural φθονούμεθα φθονεῖσθε φθονοῦνται
SubjunctiveSingular φθονῶμαι φθονῇ φθονῆται
Dual φθονῆσθον φθονῆσθον
Plural φθονώμεθα φθονῆσθε φθονῶνται
OptativeSingular φθονοίμην φθονοῖο φθονοῖτο
Dual φθονοῖσθον φθονοίσθην
Plural φθονοίμεθα φθονοῖσθε φθονοῖντο
ImperativeSingular φθονοῦ φθονείσθω
Dual φθονεῖσθον φθονείσθων
Plural φθονεῖσθε φθονείσθων, φθονείσθωσαν
Infinitive φθονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φθονουμενος φθονουμενου φθονουμενη φθονουμενης φθονουμενον φθονουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • φθόνῳ δέ διαβόλου θάνατοσ εἰσῆλθεν εἰσ τόν κόσμον, (Septuagint, Liber Sapientiae 2:24)
  • οὔτε μὴν φθόνῳ τετηκότι συνοδεύσω, ὅτι οὗτοσ οὐ κοινωνήσει σοφίᾳ. (Septuagint, Liber Sapientiae 6:23)
  • οἶκον δέ τισ ἰδὼν μεγέθει μέγιστον καὶ κάλλει κάλλιστον καὶ φωτὶ φαιδρότατον καὶ χρυσῷ στιλπνότατον καὶ γραφαῖσ ἀνθηρότατον οὐκ ἂν ἐπιθυμήσειε λόγουσ ἐν αὐτῷ διαθέσθαι, εἰ τύχοι περὶ τούτουσ διατρίβων, καὶ ἐνευδοκιμῆσαι καὶ ἐλλαμπρύνασθαι καὶ βοῆσ ἐμπλῆσαι καὶ ὡσ ἔνι μάλιστα καὶ αὐτὸσ μέροσ τοῦ κάλλουσ αὐτοῦ γενέσθαι, ἀλλὰ περισκοπήσασ ἀκριβῶσ καὶ θαυμάσασ μόνον ἄπεισι κωφὸν αὐτὸν καὶ ἄλογον καταλιπών, μήτε προσειπὼν μήτε προσομιλήσασ, ὥσπερ τισ ἄναυδοσ ἢ φθόνῳ σιωπᾶν ἐγνωκώσ; (Lucian, De Domo, (no name) 1:2)
  • καὶ οὕτω γε φθονερῶσ, ὥσ2τε καὶ τῇ πόλει τῇ ἑαυτοῦ τὰσ φανερὰσ αἰτίασ τοῦ πολέμου περιάπτειν, ἑτέραισ ἔχοντα πολλαῖσ ἀφορμαῖσ περιάψαι τὰσ αἰτίασ, καὶ ἄρξασθαί γε τῆσ διηγήσεωσ μὴ ἀπὸ τῶν Κερκυραϊκῶν, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν κρατίστων τῆσ πατρίδοσ ἔργων, ἃ μετὰ τὸν Περσικὸν πόλεμον εὐθὺσ ἔπραξεν ὧν ὕστερον οὐκ ἐν ἐπιτηδείῳ τόπῳ μνήμην ἐποιήσατο φαύλωσ πωσ καὶ ἐξ ἐπιδρομῆσ, διελθόντα δὲ ταῦτα μετὰ πολλῆσ εὐνοίασ ὡσ ἄνδρα φιλόπολιν ἔπειτ’ ἐπενεγκεῖν, ὅτι τούτων φθόνῳ καὶ δέει προελθόντεσ Λακεδαιμόνιοι προφάσεισ ὑποθέντεσ ἑτεροίασ ἦλθον ἐπὶ τὸν πόλεμον, καὶ τότε λέγειν τὰ Κερκυραϊκὰ καὶ τὸ κατὰ Μεγαρέων ψήφισμα καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτο λέγειν ἐβούλετο. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 9:3)
  • εὖ λέγ]ειν πάρεστιν, ὅσ‐ τισ μὴ φθόνῳ πιαίνεται, θεοφι]λῆ φίλιππον ἄνδρ’ ἀρήϊον, τεθμ]ίου σκᾶπτρον Διὸσ ἰοπλό]κων τε μέρο[σ ἔχοντ]α Μουσᾶν· (Bacchylides, , epinicians, ode 3 15:2)

Synonyms

  1. to bear ill-will or malice

  2. to be envied or begrudged

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION