Ancient Greek-English Dictionary Language

φθονέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φθονέω

Structure: φθονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: fqo/nos

Sense

  1. to bear ill-will or malice, bear a grudge, be envious or jealous, to envy, to feel envy, I bear, grudge for, to be grudging of
  2. to refuse, to do a thing, from envy or ill-will, to grudge, do not refuse
  3. to be envied or begrudged

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φθονῶ φθονεῖς φθονεῖ
Dual φθονεῖτον φθονεῖτον
Plural φθονοῦμεν φθονεῖτε φθονοῦσιν*
SubjunctiveSingular φθονῶ φθονῇς φθονῇ
Dual φθονῆτον φθονῆτον
Plural φθονῶμεν φθονῆτε φθονῶσιν*
OptativeSingular φθονοῖμι φθονοῖς φθονοῖ
Dual φθονοῖτον φθονοίτην
Plural φθονοῖμεν φθονοῖτε φθονοῖεν
ImperativeSingular φθόνει φθονείτω
Dual φθονεῖτον φθονείτων
Plural φθονεῖτε φθονούντων, φθονείτωσαν
Infinitive φθονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φθονων φθονουντος φθονουσα φθονουσης φθονουν φθονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φθονοῦμαι φθονεῖ, φθονῇ φθονεῖται
Dual φθονεῖσθον φθονεῖσθον
Plural φθονούμεθα φθονεῖσθε φθονοῦνται
SubjunctiveSingular φθονῶμαι φθονῇ φθονῆται
Dual φθονῆσθον φθονῆσθον
Plural φθονώμεθα φθονῆσθε φθονῶνται
OptativeSingular φθονοίμην φθονοῖο φθονοῖτο
Dual φθονοῖσθον φθονοίσθην
Plural φθονοίμεθα φθονοῖσθε φθονοῖντο
ImperativeSingular φθονοῦ φθονείσθω
Dual φθονεῖσθον φθονείσθων
Plural φθονεῖσθε φθονείσθων, φθονείσθωσαν
Infinitive φθονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φθονουμενος φθονουμενου φθονουμενη φθονουμενης φθονουμενον φθονουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δὲ τῷ μὲν πρεσβυτέρῳ τὸ κήδεσθαι καὶ καθηγεῖσθαι καὶ νουθετεῖν προσῆκόν ἐστι, τῷ δὲ νεωτέρῳ τὸ τιμᾶν καὶ ζηλοῦν καὶ ἀκολουθεῖν, ἡ μὲν ἐκείνου κηδεμονία τὸ ἑταιρικὸν μᾶλλον ἢ τὸ πατρικὸν ἐχέτω καὶ τὸ πεῖθον ἢ τὸ ἐπιτάττον καὶ τὸ χαῖρον ἐπὶ τοῖσ κατορθώμασι καὶ κατευφημοῦν τοῦ ψέγοντοσ ἂν ἁμάρτῃ καὶ κολούοντοσ, μὴ μόνον προθυμότερον ὂν ἀλλὰ καὶ φιλανθρωπότερον, τῷ δὲ τοῦ νεωτέρου ζήλῳ τὸ μιμούμενον ἐνέστω μὴ τὸ ἁμιλλώμενον θαυμάζοντοσ γὰρ ἡ μίμησισ, ἡ δ’ ἅμιλλα φθονοῦντόσ ἐστι. (Plutarch, De fraterno amore, section 16 3:2)
  • θαυμάζοντοσ γὰρ ἡ μίμησισ ἡ δ’ ἅμιλλα φθονοῦντόσ ἐστι. (Plutarch, De fraterno amore, section 16 11:1)
  • ἀνάγκη δὲ πολιτευομένουσ οὕτω πολιτεύεσθαί καλῶσ αἱ τε γὰρ ἀρχαὶ ἀεὶ διὰ τῶν βελτίστων ἔσονται, τοῦ δήμου βουλομένου καὶ τοῖσ ἐπιεικέσιν οὐ φθονοῦντοσ, καὶ τοῖσ ἐπιεικέσι καὶ γνωρίμοισ ἀρκοῦσαν εἶναι ταύτην τὴν τάξιν· (Aristotle, Politics, Book 6 49:1)

Synonyms

  1. to bear ill-will or malice

  2. to be envied or begrudged

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION