Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φοῖβος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φοῖβος φοῖβη φοῖβον

Structure: φοιβ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: prob. from fa/os

Sense

  1. bright, radiant
  2. Phoebus, the bright or pure

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative φοῖβος φοίβη φοῖβον
Genitive φοίβου φοίβης φοίβου
Dative φοίβῳ φοίβῃ φοίβῳ
Accusative φοῖβον φοίβην φοῖβον
Vocative φοῖβε φοίβη φοῖβον
DualN/A/V φοίβω φοίβᾱ φοίβω
G/D φοίβοιν φοίβαιν φοίβοιν
PluralNominative φοῖβοι φοῖβαι φοῖβα
Genitive φοίβων φοιβῶν φοίβων
Dative φοίβοις φοίβαις φοίβοις
Accusative φοίβους φοίβᾱς φοῖβα
Vocative φοῖβοι φοῖβαι φοῖβα
Positive Comparative Superlative
Adjective φοῖβος φοίβου φοιβότερος φοιβοτέρου φοιβότατος φοιβοτάτου
Adverb φοίβως φοιβότερον φοιβότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τάχα δὲ καὶ οἱ πολλοὶ θαρροῦντεσ τῷ στίχῳ ἠμέλουν καὶ ῥᾳθυμότερον διῃτῶντο, οὐδὲν τῷ χρησμῷ πρὸσ τὴν νόσον συντελοῦντεσ, ὡσ ἂν ἔχοντεσ προμαχομένασ αὑτῶν τὰσ συλλαβὰσ καὶ τὸν ἀκειρεκόμην ^ Φοῖβον ἀποτοξεύοντα τὸν λοιμόν. (Lucian, Alexander, (no name) 36:9)
  • ἄγε νυν ὄλβιζε Μοῦσα χρυσέων ῥύτορα τόξων Φοῖβον, ὃσ ἱδρύσατο χώρασ γύαλα Σιμουντίδι γᾷ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, lyric5)
  • ὧν χάριν ἄνακτ’ ἄγαλλε Φοῖβον τιμᾷ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, lyric11)
  • Γαῖα δὲ τὰν μαντεῖον ἀφείλετο τι‐ μὰν Φοῖβον, φθόνῳ θυγατρόσ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, antistrophe 12)
  • τὸν σπείραντα δὲ οὐκ οἶδε Φοῖβον οὐδὲ μητέρ’ ἧσ ἔφυ, ὁ παῖσ τε τοὺσ τεκόντασ οὐκ ἐπίσταται. (Euripides, Ion, episode 4:4)
  • <20Φοῖβον>20 Δόλωνοσ οἶδα σύμβολον κλύων. (Euripides, Rhesus, episode8)
  • ἔνθεν ἀπορνύμεναι, κεκαλυμμέναι ἠέρι πολλῇ, ἐννύχιαι στεῖχον περικαλλέα ὄσσαν ἱεῖσαι, ὑμνεῦσαι Δία τ’ αἰγίοχον καὶ πότνιαν Ἥρην Ἀργεί̈ην, χρυσέοισι πεδίλοισ ἐμβεβαυῖαν, κούρην τ’ αἰγιόχοιο Διὸσ γλαυκῶπιν Ἀθήνην Φοῖβόν τ’ Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν ἠδὲ Ποσειδάωνα γεήοχον, ἐννοσίγαιον, καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ’ Ἀφροδίτην Ἥβην τε χρυσοστέφανον καλήν τε Διώνην Λητώ τ’ Ιἀπετόν τε ἰδὲ Κρόνον ἀγκυλομήτην Ηὦ τ’ Ηἔλιόν τε μέγαν λαμπράν τε Σελήνην Γαῖάν τ’ Ὠκεανόν τε μέγαν καὶ Νύκτα μέλαιναν ἄλλων τ’ ἀθανάτων ἱερὸν γένοσ αἰὲν ἐόντων. (Hesiod, Theogony, Book Th. 2:4)

Synonyms

  1. bright

  2. Phoebus

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION