Hellas Alive Dictionary - Διιπετης

Ancient Greek-English Dictionary

Διιπετής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Διιπετής Διιπετές

Structure: Διιπετη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: pi/ptw

Sense

fallen from Zeus, from heaven, fed or swollen by rain
divine, bright, pure

Declension

Third declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	Διιπετής	Διίπετες
	Genitive	Διιπετούς	Διιπέτους
	Dative	Διιπετεί	Διιπέτει
	Accusative	Διιπετή	Διίπετες
	Vocative	Διιπετές	Διίπετες
Dual	N/A/V	Διιπετεί	Διιπέτει
Dual	G/D	Διιπετοίν	Διιπέτοιν
Plural	Nominative	Διιπετείς	Διιπέτη
	Genitive	Διιπετών	Διιπέτων
	Dative	Διιπετέσιν*	Διιπέτεσιν*
	Accusative	Διιπετείς	Διιπέτη
	Vocative	Διιπετείς	Διιπέτη

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	Διιπετής Διιπετούς	Διιπετέστερος Διιπετεστέρου	Διιπετέστατος Διιπετεστάτου
Adverb	Διιπετέως	Διιπετέστερον	Διιπετέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

θεσπέσιόν τι χρῆμα, ὦ Λυκῖνε, φὴσ καὶ διιπετὲσ ὡσ ἀληθῶσ, οἱο͂́ν τι τῶν ἐξ οὐρανοῦ γένοιτο. (Lucian, Imagines, (no name) 9:3)
ἔνθα πόλιν κτίσασ Ἶλοσ ταύτην μὲν Ἴλιον ἐκάλεσε, τῷ δὲ Διὶ σημεῖον εὐξάμενοσ αὐτῷ τι φανῆναι, μεθ’ ἡμέραν τὸ διιπετὲσ παλλάδιον πρὸ τῆσ σκηνῆσ κείμενον ἐθεάσατο. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 12 3:4)
καὶ ἀναγκαζόμενοσ ὁ Ἕλενοσ λέγει πῶσ ἂν αἱρεθείη ἡἼλιοσ, πρῶτον μὲν εἰ τὰ Πέλοποσ ὀστᾶ κομισθείη παρ’ αὐτούσ, ἔπειτα εἰ Νεοπτόλεμοσ συμμαχοίη, τρίτον εἰ τὸ διιπετὲσ παλλάδιον ἐκκλαπείη· (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 5 20:1)
ποταμῶν τε ὁ κάλλιστοσ καὶ ἀξιολογώτατοσ καὶ αὐτὸσ ἄρα διιπετὴσ Νεῖλοσ ἦν, ἅτε δὴ μιμούμενοσ τὸν πατέρα, καὶ οἱο͂ν ὕπαρχοσ ὑπ’ αὐτοῦ τῶν κατ’ Αἴγυπτον τεταγμένοσ, ἀντὶ τῶν Διὸσ ὄμβρων αὐτὸσ ἔπεισι καὶ πληροῖ τὴν γῆν. (Aristides, Aelius, Orationes, 8:2)
ὁ μὲν γὰρ χειμάρρουσ ὑπερβέβληται τοὺσ ἄλλουσ ποταμοὺσ τῷ διιπετὴσ εἶναι· (Strabo, Geography, book 1, chapter 2 60:11)

Synonyms

divine
- φοῖβος (Phoebus, the bright or pure)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

Διιπετής

Sense

Declension

Examples

Synonyms

divine

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

Διιπετής

Sense

Declension

Examples

Synonyms

divine

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어