- ^ μὴ πρότερον ἀποδύσῃσ αὐτήν, ὦ Πάρι, πρὶν ἂν τὸν κεστὸν ἀπόθηται ‐ φαρμακὶσ γάρ ἐστιν ‐ μή σε καταγοητεύσῃ δι’ αὐτοῦ καίτοι γε ἐχρῆν μηδὲ οὕτω κεκαλλωπισμένην παρεῖναι μηδὲ τοσαῦτα ἐντετριμμένην χρώματα καθάπερ ὡσ ἀληθῶσ ἑταίραν τινά, ἀλλὰ γυμνὸν τὸ κάλλοσ ἐπιδεικνύειν. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 10:3)
(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 10:3)
- ἀλλ’ εἰ μὲν ἐπῳδαῖσ τισιν ἢ φαρμάκοισ ὅν φησιν ἐραστὴν ἑαυτῆσ ἡ Στοὰ τὸν Διονύσιον κατηνάγκασεν ταύτησ μὲν ἀπέχεσθαι, πρὸσ ἑαυτὴν δὲ ἀποβλέπειν ἡ Ἡδονή, φαρμακὶσ ἂν εἰκότωσ ἔδοξεν καὶ ἀδικεῖν ἐκέκριτο ἐπὶ τοὺσ ἀλλοτρίουσ ἐραστὰσ μαγγανεύουσα. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 21:3)
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 21:3)
- οὐκ οἶσθα ὡσ φαρμακὶσ ἡ Χρυσάριον ἡ μήτηρ αὐτῆσ, Θετταλάσ τινασ ᾠδὰσ ἐπισταμένη καὶ τὴν σελήνην κατάγουσα; (Lucian, Dialogi meretricii, 2:5)
(루키아노스, Dialogi meretricii, 2:5)
- ἔστιν, ὦ φιλτάτη, ὅτι χρησίμη φαρμακίσ, Σύρα τὸ γένοσ, ὠμὴ ἔτι καὶ συμπεπηγυῖα, ἥ μοί ποτε Φανίαν χαλεπαίνοντα κἀκεῖνον εἰκῆ, ὥσπερ Χαρῖνοσ, διήλλαξε μετὰ μῆνασ ὅλουσ τέτταρασ, ὅτε ἐγὼ μὲν ἤδη ἀπεγνώκειν, ὁ δὲ ὑπὸ τῶν ἐπῳδῶν ἧκεν αὖθισ ἐπ̓ ἐμέ. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:1)
(루키아노스, Dialogi meretricii, 4:1)
- τὴν γεῦσιν ἀλλὰ διαβάλλει καὶ κατηγορεῖ τὴν φαυλότητα πρὶν ἢ βλαβῆναι τἄλλα δ’ οὐκ ἐνοχλεῖ, καθάπερ ὑμῖν, τὰ θυμιάματα καὶ κινάμωμα καὶ νάρδουσ καὶ φύλλα καὶ καλάμουσ Ἀραβικοὺσ, μετὰ δεινῆσ τινοσ καὶ δευσοποιοῦ φαρμακίδοσ τέχνησ, μυρεψικῆσ ὄνομα, συνάγειν εἰσ ταὐτὸ καὶ συμφαγεῖν ἀναγκάζουσα, χρημάτων πολλῶν ἡδυπάθειαν ἄνανδρον καὶ κορασιώδη καὶ πρὸσ οὐδὲν οὐδαμῶσ χρήσιμον ὠνουμένουσ. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7 4:1)
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7 4:1)
- ἦν δὲ αὕτη θυγάτηρ Αἰήτου καὶ Εἰδυίασ τῆσ Ὠκεανοῦ, φαρμακίσ. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 9 23:11)
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 23:11)