Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 274:

εἰπεῖν ἂν οἶμαι ὅτι μαίνεται ἅνθρωποσ, καὶ ἐκ βιβλίου ποθὲν ἀκούσασ ἢ περιτυχὼν φαρμακίοισ ἰατρὸσ οἰέται γεγονέναι, οὐδὲν ἐπαί̈ων τῆσ τέχνησ. τί δ’ εἰ Σοφοκλεῖ αὖ προσελθὼν καὶ Εὐριπίδῃ τισ λέγοι ὡσ ἐπίσταται περὶ σμικροῦ πράγματοσ ῥήσεισ παμμήκεισ ποιεῖν καὶ περὶ μεγάλου πάνυ σμικράσ, ὅταν τε βούληται οἰκτράσ, καὶ τοὐναντίον αὖ φοβερὰσ καὶ ἀπειλητικὰσ ὅσα τ’ ἄλλα τοιαῦτα, καὶ διδάσκων αὐτὰ τραγῳδίασ ποίησιν οἰέται παραδιδόναι;