- ἡ δ εὔροια τῶν πραγμάτων καὶ τὸ ῥόθιον τῆς εἰς τοσαύτην δύναμιν καὶ αὔξησιν ὁρμῆς, οὐ χερσὶν ἀνθρώπων οὐδὲ ὁρμαῖς προχωροῦσαν ἡγεμονίαν, θείᾳ δὲ πομπῇ καὶ πνεύματι Τύχης ἐπιταχυνομένην , ἐπιδείκνυται τοῖς ὀρθῶς λογιζομένοις. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 11 1:2)
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 11 1:2)
- ἡ δ εὔροια τῶν πραγμάτων καὶ τὸ ῥόθιον τῆς εἰς τοσαύτην δύναμιν καὶ αὔξησιν ὁρμῆς, οὐ χερσὶν ἀνθρώπων οὐδ ὁρμαῖς προχωροῦσαν ἡγεμονίαν, θείᾳ δὲ πομπῇ καὶ πνεύματι Τύχης ἐπιταχυνομένην, ἐπιδείκνυται τοῖς ὀρθῶς λογιζομένοις. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 11 3:1)
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 11 3:1)
- εὔροια. (Epictetus, Works, book 1, 6:1)
(에픽테토스, Works, book 1, 6:1)
- "ἂν ἀφεθῶ", φησίν, "εὐθὺς πᾶσα εὔροια, οὐδενὸς ἐπιστρέφομαι, πᾶσιν ὡς ἴσος καὶ ὅμοιος λαλῶ, πορεύομαι ὅπου θέλω, ἔρχομαι ὅθεν θέλω καὶ ὅπου θέλω. (Epictetus, Works, book 4, 34:1)
(에픽테토스, Works, book 4, 34:1)
- εἰ δ ἐφ ὃ δεῖ ἀναφέρεις, τί τοῦτ ἔστιν ἄλλο ἢ εὔροια· (Epictetus, Works, book 4, 4:4)
(에픽테토스, Works, book 4, 4:4)
- ἀφικόμενος δ εἰς Ἀθήνας Ἀντιόχου τοῦ Ἀσκαλωνίτου διήκουσε, τῇ μὲν εὐροίᾳ τῶν λόγων αὐτοῦ καὶ χάριτι κηλούμενος, ἃ δ ἐν τοῖς δόγμασιν ἐνεωτέριζεν οὐκ ἐπαινῶν, ἤδη γὰρ ἐξίστατο τῆς νέας λεγομένης Ἀκαδημείας ὁ Ἀντίοχος καὶ τὴν Καρνεάδου στάσιν ἐγκατέλειπεν, εἴτε καμπτόμενος ὑπὸ τῆς ἐναργείας καὶ τῶν αἰσθήσεων, εἴτε, ὥς φασιν ἔνιοι, φιλοτιμίᾳ τινὶ καὶ διαφορᾷ πρὸς τοὺς Κλειτομάχου καὶ Φίλωνος συνήθεις τὸν Στωικὸν ἐκ μεταβολῆς θεραπεύων λόγον ἐν τοῖς πλείστοις. (Plutarch, Cicero, chapter 4 1:1)
(플루타르코스, Cicero, chapter 4 1:1)
- πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες, παρὰ τὸ εἰωθὸς εὔροιά τίς σε εἴληφεν. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 77:2)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 77:2)
