εὔμορφος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
εὔμορφος
εὔμορφον
Structure:
εὐμορφ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- fair of form, comely, goodly
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀπόστρεψον ὀφθαλμὸν ἀπὸ γυναικὸσ εὐμόρφου, καὶ μὴ καταμάνθανε κάλλοσ ἀλλότριον. ἐν κάλλει γυναικὸσ πολλοὶ ἐπλανήθησαν, καὶ ἐκ τούτου φιλία ὡσ πῦρ ἀνακαίεται. (Septuagint, Liber Sirach 9:8)
- Ἡράκλεισ, οὐ φιλοκάλου τινὸσ οὐδὲ περὶ τὰ εὐμορφότατα ἐρωτικοῦ τὸ ἔργον, ἀγροικία δὲ πολλὴ καὶ ἀπειροκαλία καὶ προσέτι γε ἀμουσία, τῶν ἡδίστων αὑτὸν ἀπαξιοῦν καὶ τῶν καλλίστων ἀποξενοῦν καὶ μὴ συνιέναι ὡσ οὐχ ὁ αὐτὸσ περὶ τὰ θεάματα νόμοσ ἰδιώταισ τε καὶ πεπαιδευμένοισ ἀνδράσιν, ἀλλὰ τοῖσ μὲν ἀπόχρη τὸ κοινὸν τοῦτο, ἰδεῖν μόνον καὶ περιβλέψαι καὶ τὼ ὀφθαλμὼ περιενεγκεῖν καὶ πρὸσ τὴν ὀροφὴν ἀνακῦψαι καὶ τὴν χεῖρα ἐπισεῖσαι καὶ καθ’ ἡσυχίαν ἡσθῆναι δέει τοῦ μὴ ἂν δυνηθῆναι ἄξιόν τι τῶν βλεπομένων εἰπεῖν, ὅστισ δὲ μετὰ παιδείασ ὁρᾷ τὰ καλά, οὐκ ἄν, οἶμαι, ἀγαπήσειεν ὄψει μόνῃ καρπωσάμενοσ τὸ τερπνὸν οὐδ’ ἂν ὑπομείναι ἄφωνοσ θεατὴσ τοῦ κάλλουσ γενέσθαι, πειράσεται δὲ ὡσ οἱο͂́ν τε καὶ ἐνδιατρῖψαι; (Lucian, De Domo, (no name) 2:1)
- ἔτι δὲ θαυμάσειεν ἄν τισ καὶ τῆσ ὀροφῆσ ἐν τῷ εὐμόρφῳ τὸ ἀπέριττον κἀν τῷ εὐκόσμῳ τὸ ἀνεπίληπτον καὶ τὸ τοῦ χρυσοῦ ἐσ τὸ εὐπρεπὲσ σύμμετρον, ἀλλὰ μὴ παρὰ τὰσ χρείασ ἐπίφθονον, ἀλλ’ ὁπόσον ἂν καὶ γυναικὶ σώφρονι καὶ καλῇ ἀρκέσῃ ἐπισημότερον ἐργάσασθαι τὸ κάλλοσ, ἢ περὶ τῇ δειρῇ λεπτόσ τισ ὁρ́μοσ ἢ περὶ τῷ δακτύλῳ σφενδόνη εὔφοροσ ἢ ἐν τοῖν ὤτοιν ἐλλόβια ἢ πόρπη τισ ἢ ταινία τὸ ἄφετον τῆσ κόμησ συνδέουσα, τοσοῦτον τῇ εὐμορφίᾳ προστιθεῖσα ὅσον τῇ ἐσθῆτι ἡ πορφύρα· (Lucian, De Domo, (no name) 7:1)
- φημὶ γὰρ οὖν καὶ γυναιξὶ καλαῖσ οὐχ ὅπωσ συλλαμβάνειν ἐσ τὸ εὐμορφότερον, ἀλλὰ καὶ ἐναντιοῦσθαι τὸν κόσμον τὸν πολύν, ὁπόταν τῶν ἐντυγχανόντων ἕκαστοσ ὑπὸ τοῦ χρυσοῦ καὶ τῶν λίθων τῶν πολυτελῶν ἐκπλαγεὶσ ἀντὶ τοῦ ἐπαινεῖν ἢ ’ χρόαν ἢ βλέμμα ἢ δειρὴν ἢ πῆχυν ἢ δάκτυλον, ὁ δὲ ταῦτ’ ἀφεὶσ ἐσ τὴν σαρδὼ ἢ τὸν σμάραγδον ἢ τὸν ὁρ́μον ἢ τὸ ψέλιον ἀποβλέπῃ, ὥστε ἄχθοιτο ἂν εἰκότωσ παρορωμένη διὰ τὸν κόσμον, οὐκ ἀγόντων σχολὴν ἐπαινεῖν αὐτὴν τῶν θεατῶν, ἀλλὰ πάρεργον αὐτῆσ ποιουμένων τὴν θέαν. (Lucian, De Domo, (no name) 15:4)
- καὶ μὴν κἀκεῖνο, ὅπερ ἔφη ὁ ἀντίδικοσ, ὡσ ἄρα ἐπεγείρει ὁ καλὸσ οἶκοσ τὸν λέγοντα καὶ προθυμότερον παρασκευάζει, ἐμοὶ δοκεῖ τὸ ἐναντίον ποιεῖν ἐκπλήττει γὰρ καὶ φοβεῖ καὶ τὸν λογισμὸν διαταράττει καὶ δειλότερον ἐργάζεται ἐνθυμούμενον ὡσ ἁπάντων ἐστὶν αἴσχιστον ἐν εὐμόρφῳ χωρίῳ μὴ ὁμοίουσ φαίνεσθαι τοὺσ λόγουσ. (Lucian, De Domo, (no name) 17:1)
- μετὰ δὲ τοῦτο θεόσ ἐστιν εὔμορφοσ καὶ μειράκιον ὡραῖον, ἐρωτική τισ παιδιά· (Lucian, De Domo, (no name) 24:1)
- ἔνδον δὲ ὁ Πλοῦτοσ αὐτὸσ καθήσθω χρυσοῦσ ὅλοσ, ὡσ δοκεῖ, πάνυ εὔμορφοσ καὶ ἐπέραστοσ. (Lucian, De mercede, (no name) 42:4)
- Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοσ εὔμορφοσ· (Lucian, Dialogi mortuorum, 4:6)
- "οὐκ εὔμορφοσ; (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 5 2:1)
- καὶ πάλιν πᾶσα δ’ εὔμορφοσ γυνὴ ἐρῶσα φοιτᾷ τηγάνῳ τε συντρυφᾷ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1412)