Ancient Greek-English Dictionary Language

νεόγαμος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: νεόγαμος νεόγαμον

Structure: νεογαμ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. newly married, a young husband or wife

Examples

  • Ὅτι διὰ ταύτην, ὦ Αἰακέ, ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμον καταλιπών, χήραν τε τὴν νεόγαμον γυναῖκα. (Lucian, Dialogi mortuorum, 2:2)
  • φήσει γὰρ αὐτὸσ μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσωσ γεγενῆσθαι αἴτιοσ, τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδένα ἄλλον, ὦ Πρωτεσίλαε, ἢ σεαυτόν, ὃσ ἐκλαθόμενοσ τῆσ νεογάμου γυναικόσ, ἐπει προσεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι, οὕτωσ φιλοκινδύνωσ καὶ ἀπονενοημένωσ προεπήδησασ τῶν ἄλλων δόξησ ἐρασθείσ, δἰ ἣν πρῶτοσ ἐν τῇ ἀποβάσει ἀπέθανεσ. (Lucian, Dialogi mortuorum, 4:4)
  • Ἀλλ̓ οὐ τοῦ ζῆν, Αἰ̈δωνεῦ, ἐρῶ ἔγωγε, τῆσ γυναικὸσ δέ, ἣν νεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼν ᾠχόμην ἀποπλέων, εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροσ. (Lucian, Dialogi mortuorum, 1:7)
  • πολλαὶ δὲ καὶ τῶν νεογάμων δυσχεράνασαι διὰ τὰ πρῶτα τοὺσ νυμφίουσ; (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 2 2:2)
  • καὶ καθάπερ τοῦ κωμῳδουμένου Κλέωνοσ τὼ χεῖρ’ ἐν Αἰτωλοῖσ, ὁ νοῦσ δ’ ἐν Κλωπιδῶν, οὕτω τοῦ πολυπράγμονοσ ὁ νοῦσ ἅμ’,’ ἐν πλουσίων οἴκοισ ἐστίν, ἐν δωματίοισ πενήτων, ἐν αὐλαῖσ βασιλέων, ἐν θαλάμοισ νεογάμων· (Plutarch, De curiositate, section 41)
  • ἐπεὶ δὲ Μάρκελλοσ ἐτελεύτησε κομιδῆ νεόγαμοσ καὶ Καίσαρι γαμβρὸν ἔχοντα πίστιν οὐκ εὔπορον ἦν ἐκ τῶν ἄλλων φίλων ἑλέσθαι, λόγον ἡ Ὀκταουία προσήνεγκεν ὡσ χρὴ τὴν Καίσαροσ θυγατέρα λαβεῖν Ἀγρίππαν, ἀφέντα τὴν ἑαυτῆσ. (Plutarch, Antony, chapter 87 2:2)
  • ὁ δὲ ἐτύγχανε νεόγαμόσ τε ὢν καὶ ὑπερφιλῶν τὴν γυναῖκα. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 1 40:2)
  • νεόγαμόσ τε γὰρ ἐστὶ καὶ ταῦτά οἱ νῦν μέλει. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 36 4:4)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION