Sense

1. newly married, a young husband or wife

Examples

• Ὅτι διὰ ταύτην, ὦ Αἰακέ, ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμον καταλιπών, χήραν τε τὴν νεόγαμον γυναῖκα. (Lucian, Dialogi mortuorum, 2:2)
• φήσει γὰρ αὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγενῆσθαι αἴτιος, τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδένα ἄλλον, ὦ Πρωτεσίλαε, ἢ σεαυτόν, ὃς ἐκλαθόμενος τῆς νεογάμου γυναικός, ἐπει προσεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι, οὕτως φιλοκινδύνως καὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλλων δόξης ἐρασθείς, δἰ ἣν πρῶτος ἐν τῇ ἀποβάσει ἀπέθανες. (Lucian, Dialogi mortuorum, 4:4)
• Ἀλλ᾿ οὐ τοῦ ζῆν, Αἰ¨δωνεῦ, ἐρῶ ἔγωγε, τῆς γυναικὸς δέ, ἣν νεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼν ᾠχόμην ἀποπλέων, εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτορος. (Lucian, Dialogi mortuorum, 1:7)
• πολλαὶ δὲ καὶ τῶν νεογάμων δυσχεράνασαι διὰ τὰ πρῶτα τοὺς νυμφίους· (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 2 2:2)
• καὶ καθάπερ τοῦ κωμῳδουμένου Κλέωνος τὼ χεῖρ ἐν Αἰτωλοῖς, ὁ νοῦς δ ἐν Κλωπιδῶν, οὕτω τοῦ πολυπράγμονος ὁ νοῦς ἅμ, ἐν πλουσίων οἴκοις ἐστίν, ἐν δωματίοις πενήτων, ἐν αὐλαῖς βασιλέων, ἐν θαλάμοις νεογάμων: (Plutarch, De curiositate, section 41)
• ἐπεὶ δὲ Μάρκελλος ἐτελεύτησε κομιδῆ νεόγαμος καὶ Καίσαρι γαμβρὸν ἔχοντα πίστιν οὐκ εὔπορον ἦν ἐκ τῶν ἄλλων φίλων ἑλέσθαι, λόγον ἡ Ὀκταουία προσήνεγκεν ὡς χρὴ τὴν Καίσαρος θυγατέρα λαβεῖν Ἀγρίππαν, ἀφέντα τὴν ἑαυτῆς. (Plutarch, Antony, chapter 87 2:2)
• ὁ δὲ ἐτύγχανε νεόγαμός τε ὢν καὶ ὑπερφιλῶν τὴν γυναῖκα. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 1 40:2)
• νεόγαμός τε γὰρ ἐστὶ καὶ ταῦτά οἱ νῦν μέλει. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 36 4:4)

Similar forms

• νεογάμου (7)
• νεογάμων (5)
• νεόγαμον (3)
• νεόγαμός (2)
• νεογάμοις (2)
• νεόγαμος (1)
• νεόγαμοι (1)
• νεογάμῳ (1)
• νεογάμους? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.