Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔτυμον

Second declension Noun; Neuter Transliteration:

Principal Part: ἔτυμον ἐτύμου

Structure: ἐτυμ (Stem) + ον (Ending)

Sense

  1. the true sense of a word according to its origins, its etymology

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τίσ ἄρα μ’, ὦ τάλασ, τὰν τάλαιναν ὧδ’ ἔτυμα προσθροεῖσ; (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, antistrophe 13)
  • πολλὰ δ’ ἔτυμα παιδότρωτα πάθεα προσμένει τοκεῦ‐ σιν μεταῦθισ ἐν χρόνῳ. (Aeschylus, Eumenides, choral, strophe 13)
  • βάλλει βάλλει μ’ ἐτύμα φθογγά του στίβον κατ’ ἀνάγκαν ἑρ́ποντοσ, οὐδέ με λάθει βαρεῖα τηλόθεν αὐδὰ τρυσάνωρ· (Sophocles, Philoctetes, choral, strophe 34)
  • Τοὶ κακοὶ οὐ πάντεσ κακοὶ ἐκ γαστρὸσ γεγόνασιν, ἀλλ’ ἄνδρεσσι κακοῖσ συνθέμενοι φιλίην ἔργα τε δείλ’ ἔμαθον καὶ ἔπη δύσφημα καὶ ὕβριν, ἐλπόμενοι κείνουσ πάντα λέγειν ἔτυμα. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389160)
  • οἱ δὲ διὰ ξεστῶν κεράων ἔλθωσι θύραζε, οἵ ῥ’ ἔτυμα κραίνουσι, βροτῶν ὅτε κέν τισ ἴδηται. (Homer, Odyssey, Book 19 60:6)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION