Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔραμαι

-μι athematic Verb; Transliteration:

Principal Part: ἔραμαι ἐρασθήσομαι ἠράσθην ἤρασμαι

Structure: έ̓ρα (Stem) + μαι (Ending)

Sense

  1. (with genitive), I love (usually of romantic/sexual love, usually of a man)
  2. (of things) I passionately desire, lust after

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓ραμαι έ̓ρασαι έ̓ραται
Dual έ̓ρασθον έ̓ρασθον
Plural ἐράμεθα έ̓ρασθε έ̓ρανται
SubjunctiveSingular έ̓ρωμαι έ̓ρῃ έ̓ρηται
Dual έ̓ρησθον έ̓ρησθον
Plural ἐρώμεθα έ̓ρησθε έ̓ρωνται
OptativeSingular ἐραῖμην έ̓ραιο έ̓ραιτο
Dual έ̓ραισθον ἐραῖσθην
Plural ἐραῖμεθα έ̓ραισθε έ̓ραιντο
ImperativeSingular έ̓ρασο ἐράσθω
Dual έ̓ρασθον ἐράσθων
Plural έ̓ρασθε ἐράσθων
Infinitive έ̓ρασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐραμενος ἐραμενου ἐραμενη ἐραμενης ἐραμενον ἐραμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐρασθήσομαι ἐρασθήσει, ἐρασθήσῃ ἐρασθήσεται
Dual ἐρασθήσεσθον ἐρασθήσεσθον
Plural ἐρασθησόμεθα ἐρασθήσεσθε ἐρασθήσονται
OptativeSingular ἐρασθησοίμην ἐρασθήσοιο ἐρασθήσοιτο
Dual ἐρασθήσοισθον ἐρασθησοίσθην
Plural ἐρασθησοίμεθα ἐρασθήσοισθε ἐρασθήσοιντο
Infinitive ἐρασθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐρασθησομενος ἐρασθησομενου ἐρασθησομενη ἐρασθησομενης ἐρασθησομενον ἐρασθησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐρασθήσομαι ἐρασθήσῃ ἐρασθήσεται
Dual ἐρασθήσεσθον ἐρασθήσεσθον
Plural ἐρασθησόμεθα ἐρασθήσεσθε ἐρασθήσονται
OptativeSingular ἐρασθησοίμην ἐρασθήσοιο ἐρασθήσοιτο
Dual ἐρασθήσοισθον ἐρασθησοίσθην
Plural ἐρασθησοίμεθα ἐρασθήσοισθε ἐρασθήσοιντο
Infinitive ἐρασθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐρασθησομενος ἐρασθησομενου ἐρασθησομενη ἐρασθησομενης ἐρασθησομενον ἐρασθησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠράμην ἠρῶ, ή̓ρασο ή̓ρατο
Dual ή̓ρασθον ἠράσθην
Plural ἠράμεθα ή̓ρασθε ή̓ραντο

Aorist tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠράσθην ἠράσθης ἠράσθη
Dual ἠράσθητον ἠρασθήτην
Plural ἠράσθημεν ἠράσθητε ἠράσθησαν
SubjunctiveSingular ἐράσθω ἐράσθῃς ἐράσθῃ
Dual ἐράσθητον ἐράσθητον
Plural ἐράσθωμεν ἐράσθητε ἐράσθωσιν*
OptativeSingular ἐρασθείην ἐρασθείης ἐρασθείη
Dual ἐρασθείητον ἐρασθειήτην
Plural ἐρασθείημεν ἐρασθείητε ἐρασθείησαν
ImperativeSingular ἐράσθητι ἐρασθήτω
Dual ἐράσθητον ἐρασθήτων
Plural ἐράσθητε ἐρασθέντων
Infinitive ἐρασθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐρασθεις ἐρασθεντος ἐρασθεισα ἐρασθεισης ἐρασθεν ἐρασθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦτο δὲ παθεῖν ἐοίκεν, ὡσ ἐγὼ νομίζω, τραφεὶσ μὲν ἐν τοῖσ Σωκρατικοῖσ λόγοισ ἰσχνοτάτοισ οὖσι καὶ ἀκριβεστάτοισ, οὐ μείνασ δ’ ἐν αὐτοῖσ ἀλλὰ τῆσ Γοργίου καὶ Θουκυδίδου κατασκευῆσ ἐρασθείσ· (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 8:5)
  • μακροῦ γε δεῖ σε καὶ σοφοῦ λόγου, ὅτῳ με πείσεισ μὴ φίλουσ κατακτανεῖν, ἵππων ἐρασθείσ, ὧν ἕκατι συμμάχουσ τοὺσ σοὺσ φονεύεισ, πόλλ’ ἐπισκήπτων μολεῖν. (Euripides, Rhesus, episode, antistrophe 1 1:4)
  • ὁ γὰρ γέρων ὅδ’ ἐρασθεὶσ ἀποστερῆσαι βούλεται τὰ χρήμαθ’ ἁδανείσατο· (Aristophanes, Clouds, Choral, strophe2)
  • οὐ σύ γε, ὦ Ζεῦ, τοῦτο φαίησ ἄν, ἐρασθεὶσ πολλάκισ. (Lucian, Timon, (no name) 16:5)
  • φήσει γὰρ αὐτὸσ μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσωσ γεγενῆσθαι αἴτιοσ, τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδένα ἄλλον, ὦ Πρωτεσίλαε, ἢ σεαυτόν, ὃσ ἐκλαθόμενοσ τῆσ νεογάμου γυναικόσ, ἐπει προσεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι, οὕτωσ φιλοκινδύνωσ καὶ ἀπονενοημένωσ προεπήδησασ τῶν ἄλλων δόξησ ἐρασθείσ, δἰ ἣν πρῶτοσ ἐν τῇ ἀποβάσει ἀπέθανεσ. (Lucian, Dialogi mortuorum, 4:4)

Synonyms

  2. I passionately desire

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION