Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπώνυμος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἐπώνυμος ἐπώνυμος ἐπώνυμον

Structure: ἐπωνυμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: o)/numa, aeolic for o)/noma

Sense

  1. named in a significant manner, with a significant name
  2. surnamed
  3. concerning giving one's name to something
  4. (neuter substantive) surname

Examples

  • υ καὶ ὑμεῖσ οὖν ἐν ταῖσ ἐπωνύμοισ ὑμῶν ἑορταῖσ ἐπίσημον ἡμέραν μετὰ πάσησ εὐωχίασ ἄγεται, ὅπωσ καὶ νῦν καὶ μετὰ ταῦτα σωτηρία ᾖ ἡμῖν καὶ τοῖσ εὐνοοῦσι Πέρσαισ, τοῖσ δὲ ἡμῖν ἐπιβουλεύουσι μνημόσυνον τῆσ ἀπωλείασ. (Septuagint, Liber Esther 8:32)
  • Μηδαμῶσ, ὦ Πόσειδον, ἀλλ̓ ἐνταῦθα ἐν τῷ ἐπωνύμῳ πελάγει τεθάφθω· (Lucian, Dialogi Marini, poseidon and nereides, chapter 1 1:1)
  • "ὥστε εὐεργέτησ ὑμῶν ὁ ἀνὴρ ἀναγεγράφθω καὶ χαλκοῦν αὐτὸν ἀναστήσατε παρὰ τοὺσ ἐπωνύμουσ ἢ ^ ἐν πόλει παρὰ τὴν Ἀθηνᾶν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 17:7)
  • πείθεται μὲν τουτέοισι, καὶ τῷ μὲν παιδὶ λείπει καὶ γυναῖκα καὶ βασιληίην, αὐτὸσ δὲ ἐσ τὴν Βαβυλωνίην χώρην ἀπίκετο καὶ πόλιν ἐπὶ τῷ Εὐφρήτῃ ἐπώνυμον ἑωυτοῦ ἐποιήσατο, ἔνθα οἱ καὶ ἡ τελευτὴ ἐγένετο. (Lucian, De Syria dea, (no name) 18:15)
  • ἐπώνυμοσ μὲν κάρτα καὶ φιλόπτολισ Δόλων· (Euripides, Rhesus, episode, iambic17)
  • ἐπώνυμοσ δὲ σοῦ πόλισ κεκλήσεται. (Euripides, episode, anapests 4:7)
  • ἐπώνυμοσ δὲ σῆσ ἀφικόμην χθονὸσ Παλλάσ, δρόμῳ σπεύσασ’ Ἀπόλλωνοσ πάρα, ὃσ ἐσ μὲν ὄψιν σφῷν μολεῖν οὐκ ἠξίου, μὴ τῶν πάροιθε μέμψισ ἐσ μέσον μόλῃ, ἡμᾶσ δὲ πέμπει τοὺσ λόγουσ ὑμῖν φράσαι· (Euripides, Ion, episode, iambic 1:3)
  • ὁ δεύτεροσ Ἀχαιόσ, ὃσ γῆσ παραλίασ Ῥίου πέλασ τύραννοσ ἔσται, κἀπισημανθήσεται κείνου κεκλῆσθαι λαὸσ ὄνομ’ ἐπώνυμοσ. (Euripides, Ion, episode, iambic 3:10)
  • ὦ Πολύνεικεσ, ἔφυσ ἄρ’ ἐπώνυμοσ· (Euripides, Phoenissae, episode, lyric3)

Synonyms

  1. surnamed

  2. concerning giving one's name to something

  3. surname

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION