Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐμπελάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐμπελάζω ἐμπελάσω

Structure: ἐμπελάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e)n

Sense

  1. to bring near, to come near, approach
  2. to approach

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπελάζω ἐμπελάζεις ἐμπελάζει
Dual ἐμπελάζετον ἐμπελάζετον
Plural ἐμπελάζομεν ἐμπελάζετε ἐμπελάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐμπελάζω ἐμπελάζῃς ἐμπελάζῃ
Dual ἐμπελάζητον ἐμπελάζητον
Plural ἐμπελάζωμεν ἐμπελάζητε ἐμπελάζωσιν*
OptativeSingular ἐμπελάζοιμι ἐμπελάζοις ἐμπελάζοι
Dual ἐμπελάζοιτον ἐμπελαζοίτην
Plural ἐμπελάζοιμεν ἐμπελάζοιτε ἐμπελάζοιεν
ImperativeSingular ἐμπέλαζε ἐμπελαζέτω
Dual ἐμπελάζετον ἐμπελαζέτων
Plural ἐμπελάζετε ἐμπελαζόντων, ἐμπελαζέτωσαν
Infinitive ἐμπελάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπελαζων ἐμπελαζοντος ἐμπελαζουσα ἐμπελαζουσης ἐμπελαζον ἐμπελαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπελάζομαι ἐμπελάζει, ἐμπελάζῃ ἐμπελάζεται
Dual ἐμπελάζεσθον ἐμπελάζεσθον
Plural ἐμπελαζόμεθα ἐμπελάζεσθε ἐμπελάζονται
SubjunctiveSingular ἐμπελάζωμαι ἐμπελάζῃ ἐμπελάζηται
Dual ἐμπελάζησθον ἐμπελάζησθον
Plural ἐμπελαζώμεθα ἐμπελάζησθε ἐμπελάζωνται
OptativeSingular ἐμπελαζοίμην ἐμπελάζοιο ἐμπελάζοιτο
Dual ἐμπελάζοισθον ἐμπελαζοίσθην
Plural ἐμπελαζοίμεθα ἐμπελάζοισθε ἐμπελάζοιντο
ImperativeSingular ἐμπελάζου ἐμπελαζέσθω
Dual ἐμπελάζεσθον ἐμπελαζέσθων
Plural ἐμπελάζεσθε ἐμπελαζέσθων, ἐμπελαζέσθωσαν
Infinitive ἐμπελάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπελαζομενος ἐμπελαζομενου ἐμπελαζομενη ἐμπελαζομενης ἐμπελαζομενον ἐμπελαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπελάσω ἐμπελάσεις ἐμπελάσει
Dual ἐμπελάσετον ἐμπελάσετον
Plural ἐμπελάσομεν ἐμπελάσετε ἐμπελάσουσιν*
OptativeSingular ἐμπελάσοιμι ἐμπελάσοις ἐμπελάσοι
Dual ἐμπελάσοιτον ἐμπελασοίτην
Plural ἐμπελάσοιμεν ἐμπελάσοιτε ἐμπελάσοιεν
Infinitive ἐμπελάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπελασων ἐμπελασοντος ἐμπελασουσα ἐμπελασουσης ἐμπελασον ἐμπελασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπελάσομαι ἐμπελάσει, ἐμπελάσῃ ἐμπελάσεται
Dual ἐμπελάσεσθον ἐμπελάσεσθον
Plural ἐμπελασόμεθα ἐμπελάσεσθε ἐμπελάσονται
OptativeSingular ἐμπελασοίμην ἐμπελάσοιο ἐμπελάσοιτο
Dual ἐμπελάσοισθον ἐμπελασοίσθην
Plural ἐμπελασοίμεθα ἐμπελάσοισθε ἐμπελάσοιντο
Infinitive ἐμπελάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπελασομενος ἐμπελασομενου ἐμπελασομενη ἐμπελασομενης ἐμπελασομενον ἐμπελασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ποῦ δ’ ἐμπελάζεισ τἀνδρὶ καὶ παρίστασαι; (Sophocles, Trachiniae, episode 3:16)

Synonyms

  1. to bring near

  2. to approach

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION