ἐμαυτοῦ
대명사;
로마알파벳 전사:
고전 발음: []
신약 발음: []
기본형:
ἐμαυτοῦ
ἐμαυτῆς
형태분석:
ἐμαυτ
(어간)
+
ου
(어미)
뜻
- (재귀대명사) 나의, 나 자신의
- of me, of myself
곡용 정보
위에 제시된 변화형은 규칙에 따라 생성된 것이며 일부 형태는 실제 사용여부가 입증되지 않았으니, 참고용으로만 사용하시길 바랍니다.
현재 일부 변화형의 강세가 잘못 표기되는 오류가 있어 수정 중에 있으니 유의하시길 바랍니다.
- καὶ εἶπεν ἡ γυνή. ζῇ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, εἰ ἔστι μοι ἐγκρυφίασ ἀλλ̓ ἢ ὅσον δρὰξ ἀλεύρου ἐν τῇ ὑδρίᾳ καὶ ὀλίγον ἔλαιον ἐν τῷ καψάκῃ. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ συλλέξω δύο ξυλάρια καὶ εἰσελεύσομαι καὶ ποιήσω αὐτὸ ἐμαυτῇ καὶ τοῖσ τέκνοισ μου, καὶ φαγόμεθα καὶ ἀποθανούμεθα. (Septuagint, Liber I Regum 17:12)
(70인역 성경, 열왕기 상권 17:12)
- καὶ ἐρεῖσ τῇ Σὸρ τῇ κατοικούσῃ ἐπὶ τῆσ εἰσόδου τῆσ θαλάσσησ, τῷ ἐμπορίῳ τῶν λαῶν ἀπὸ νήσων πολλῶν. τάδε λέγει Κύριοσ τῇ Σόρ. σὺ εἶπασ. ἐγὼ περιέθηκα ἐμαυτῇ κάλλοσ μου. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 27:3)
(70인역 성경, 에제키엘서 27:3)
- καὶ εἰ μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου, τοὺσ θεοὺσ ἐχρῆν σε, φησί, δεδιέναι, ὃσ ἔλαβεσ μέν, ὅτ’ ἐκεῖνοσ ἐξέπλει, πέντε τάλαντα παρ’ αὐτοῦ παρακαταθήκην, καὶ περὶ τούτων ἐγὼ θέλω τοὺσ παῖδασ παραστησαμένη καὶ τούτουσ καὶ τοὺσ ὕστερον ἐμαυτῇ γενομένουσ ὀμόσαι, ὅπου ἂν οὗτοσ λέγῃ· (Dionysius of Halicarnassus, chapter 25 5:2)
(디오니시오스, chapter 25 5:2)
- φέρω δὲ σοὶ κοινοὺσ ἐμαυτῇ τ’ ἐσ μέσον λόγουσ, ἄναξ. (Euripides, The Trojan Women, episode 2:5)
(에우리피데스, The Trojan Women, episode 2:5)
- ἐγὼ γὰρ αὐτὴ πρῶτον, ἵνα μἄλλην λέγω, ξύνοιδ’ ἐμαυτῇ πολλὰ <δείν’· (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, strophe 2 1:6)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, strophe 2 1:6)