Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκπορεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκπορεύω

Structure: ἐκ (Prefix) + πορεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make to go out
  2. (middle voice) to go out, go forth, march out

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκπορεύω ἐκπορεύεις ἐκπορεύει
Dual ἐκπορεύετον ἐκπορεύετον
Plural ἐκπορεύομεν ἐκπορεύετε ἐκπορεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκπορεύω ἐκπορεύῃς ἐκπορεύῃ
Dual ἐκπορεύητον ἐκπορεύητον
Plural ἐκπορεύωμεν ἐκπορεύητε ἐκπορεύωσιν*
OptativeSingular ἐκπορεύοιμι ἐκπορεύοις ἐκπορεύοι
Dual ἐκπορεύοιτον ἐκπορευοίτην
Plural ἐκπορεύοιμεν ἐκπορεύοιτε ἐκπορεύοιεν
ImperativeSingular ἐκπόρευε ἐκπορευέτω
Dual ἐκπορεύετον ἐκπορευέτων
Plural ἐκπορεύετε ἐκπορευόντων, ἐκπορευέτωσαν
Infinitive ἐκπορεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκπορευων ἐκπορευοντος ἐκπορευουσα ἐκπορευουσης ἐκπορευον ἐκπορευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκπορεύομαι ἐκπορεύει, ἐκπορεύῃ ἐκπορεύεται
Dual ἐκπορεύεσθον ἐκπορεύεσθον
Plural ἐκπορευόμεθα ἐκπορεύεσθε ἐκπορεύονται
SubjunctiveSingular ἐκπορεύωμαι ἐκπορεύῃ ἐκπορεύηται
Dual ἐκπορεύησθον ἐκπορεύησθον
Plural ἐκπορευώμεθα ἐκπορεύησθε ἐκπορεύωνται
OptativeSingular ἐκπορευοίμην ἐκπορεύοιο ἐκπορεύοιτο
Dual ἐκπορεύοισθον ἐκπορευοίσθην
Plural ἐκπορευοίμεθα ἐκπορεύοισθε ἐκπορεύοιντο
ImperativeSingular ἐκπορεύου ἐκπορευέσθω
Dual ἐκπορεύεσθον ἐκπορευέσθων
Plural ἐκπορεύεσθε ἐκπορευέσθων, ἐκπορευέσθωσαν
Infinitive ἐκπορεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκπορευομενος ἐκπορευομενου ἐκπορευομενη ἐκπορευομενης ἐκπορευομενον ἐκπορευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to make to go out

  2. to go out

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION