Etym.: for the odd appearence of the preverb e)k in its full force, cf. e)gkwmia/zw

Sense

1. to hold an assembly, debate therein
2. to be a member of the Assembly

Examples

• περὶ ἐκκλησίαν μὲν τὸ ἐξεῖναι ἐκκλησιάζειν πᾶσι, ζημίαν δὲ ἐπικεῖσθαι τοῖσ εὐπόροισ ἐὰν μὴ ἐκκλησιάζωσιν, ἢ μόνοισ ἢ μείζω πολλῷ, περὶ δὲ τὰσ ἀρχὰσ τὸ τοῖσ μὲν ἔχουσι τίμημα μὴ ἐξεῖναι ἐξόμνυσθαι, τοῖσ δ’ ἀπόροισ ἐξεῖναι, καὶ περὶ τὰ δικαστήρια τοῖσ μὲν εὐπόροισ εἶναι ζημίαν ἂν μὴ δικάζωσι, τοῖσ δ’ ἀπόροισ ἄδειαν, ἢ τοῖσ μὲν μεγάλην τοῖσ δὲ μικράν, ὥσπερ ἐν τοῖσ Χαρώνδου νόμοισ. (Aristotle, Politics, Book 4 198:1)
• ἐνιαχοῦ δ’ ἔξεστι μὲν πᾶσιν ἀπογραψαμένοισ ἐκκλησιάζειν καὶ δικάζειν, ἐὰν δὲ ἀπογραψάμενοι μήτ’ ἐκκλησιάζωσι μήτε δικάζωσιν, ἐπίκεινται μεγάλαι ζημίαι τούτοισ, ἵνα διὰ μὲν τὴν ζημίαν φεύγωσι τὸ ἀπογράφεσθαι, διὰ δὲ τὸ μὴ ἀπογράφεσθαι μὴ δικάζωσι μηδ’ ἐκκλησιάζωσιν. (Aristotle, Politics, Book 4 199:1)

Similar forms

• ἐκκλησίαν (509)
• ἐκκλησίας (241)
• ἐκκλησίᾳ (125)
• ἐκκλησίαις (98)
• ἐκκλησία (85)
• ἐκκλησιάζειν (22)
• ἐκκλησίαι (14)
• ἐκκλησιαστὴς (7)
• ἐκκλησιάζουσι (6)
• ἐκκλησιαστής (6)
• ἐκκλησιάζων (4)
• ἐκκλησίασον (4)
• ἐκκλησιάσαι (3)
• ἐκκλησιαστῶν (3)
• ἐκκλησιάσας (2)
• ἐκκλησιαστοῦ (2)
• ἐκκλησιάζωσιν (2)
• ἐκκλησίᾳκατὰ (1)
• ἐκκλησίασεν (1)
• ἐκκλησιαστὰς (1)
• ἐκκλησιάζουσα (1)
• ἐκκλησιάσους (1)
• ἐκκλησιάζοντά (1)
• <ἐκκλησίαν> (1)
• ἐκκλησιάσομεν (1)
• ἐκκλησιαστὴν (1)
• ἐκκλησιάζῃ (1)
• ἐκκλησίαισιν (1)
• ἐκκλησιάσειν (1)
• ἐκκλησιασταί (1)
• ἐκκλησιάζει (1)
• ἐκκλησιάζοντι (1)
• ἐκκλησίᾳ] (1)
• ἐκκλησιάσοντ (1)
• ἐκκλησίαζον (1)
• ἐκκλησιασμούς (1)
• ἐκκλησιαστῇ (1)
• ἐκκλησιάζετε (1)
• ἐκκλησιάσατε (1)
• ἐκκλησιάσουσι (1)
• ἐκκλησιάζοντα (1)
• ἐκκλησιάζητε (1)
• ἐκκλησιάζωσι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool