Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐγγίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐγγίζω ἐγγιῶ ἤγγισα ἤγγικα

Structure: ἐγγίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring near, bring up to
  2. (mostly intransitive) to come near, approach

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγγίζω ἐγγίζεις ἐγγίζει
Dual ἐγγίζετον ἐγγίζετον
Plural ἐγγίζομεν ἐγγίζετε ἐγγίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐγγίζω ἐγγίζῃς ἐγγίζῃ
Dual ἐγγίζητον ἐγγίζητον
Plural ἐγγίζωμεν ἐγγίζητε ἐγγίζωσιν*
OptativeSingular ἐγγίζοιμι ἐγγίζοις ἐγγίζοι
Dual ἐγγίζοιτον ἐγγιζοίτην
Plural ἐγγίζοιμεν ἐγγίζοιτε ἐγγίζοιεν
ImperativeSingular έ̓γγιζε ἐγγιζέτω
Dual ἐγγίζετον ἐγγιζέτων
Plural ἐγγίζετε ἐγγιζόντων, ἐγγιζέτωσαν
Infinitive ἐγγίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγγιζων ἐγγιζοντος ἐγγιζουσα ἐγγιζουσης ἐγγιζον ἐγγιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγγίζομαι ἐγγίζει, ἐγγίζῃ ἐγγίζεται
Dual ἐγγίζεσθον ἐγγίζεσθον
Plural ἐγγιζόμεθα ἐγγίζεσθε ἐγγίζονται
SubjunctiveSingular ἐγγίζωμαι ἐγγίζῃ ἐγγίζηται
Dual ἐγγίζησθον ἐγγίζησθον
Plural ἐγγιζώμεθα ἐγγίζησθε ἐγγίζωνται
OptativeSingular ἐγγιζοίμην ἐγγίζοιο ἐγγίζοιτο
Dual ἐγγίζοισθον ἐγγιζοίσθην
Plural ἐγγιζοίμεθα ἐγγίζοισθε ἐγγίζοιντο
ImperativeSingular ἐγγίζου ἐγγιζέσθω
Dual ἐγγίζεσθον ἐγγιζέσθων
Plural ἐγγίζεσθε ἐγγιζέσθων, ἐγγιζέσθωσαν
Infinitive ἐγγίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγγιζομενος ἐγγιζομενου ἐγγιζομενη ἐγγιζομενης ἐγγιζομενον ἐγγιζομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓γγισα ή̓γγισας ή̓γγισεν*
Dual ἠγγίσατον ἠγγισάτην
Plural ἠγγίσαμεν ἠγγίσατε ή̓γγισαν
SubjunctiveSingular ἐγγίσω ἐγγίσῃς ἐγγίσῃ
Dual ἐγγίσητον ἐγγίσητον
Plural ἐγγίσωμεν ἐγγίσητε ἐγγίσωσιν*
OptativeSingular ἐγγίσαιμι ἐγγίσαις ἐγγίσαι
Dual ἐγγίσαιτον ἐγγισαίτην
Plural ἐγγίσαιμεν ἐγγίσαιτε ἐγγίσαιεν
ImperativeSingular έ̓γγισον ἐγγισάτω
Dual ἐγγίσατον ἐγγισάτων
Plural ἐγγίσατε ἐγγισάντων
Infinitive ἐγγίσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγγισᾱς ἐγγισαντος ἐγγισᾱσα ἐγγισᾱσης ἐγγισαν ἐγγισαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγγισάμην ἠγγίσω ἠγγίσατο
Dual ἠγγίσασθον ἠγγισάσθην
Plural ἠγγισάμεθα ἠγγίσασθε ἠγγίσαντο
SubjunctiveSingular ἐγγίσωμαι ἐγγίσῃ ἐγγίσηται
Dual ἐγγίσησθον ἐγγίσησθον
Plural ἐγγισώμεθα ἐγγίσησθε ἐγγίσωνται
OptativeSingular ἐγγισαίμην ἐγγίσαιο ἐγγίσαιτο
Dual ἐγγίσαισθον ἐγγισαίσθην
Plural ἐγγισαίμεθα ἐγγίσαισθε ἐγγίσαιντο
ImperativeSingular έ̓γγισαι ἐγγισάσθω
Dual ἐγγίσασθον ἐγγισάσθων
Plural ἐγγίσασθε ἐγγισάσθων
Infinitive ἐγγίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγγισαμενος ἐγγισαμενου ἐγγισαμενη ἐγγισαμενης ἐγγισαμενον ἐγγισαμενου

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ νῦν ὁ ἀληθῶσ ἀγχιστεὺσ ἐγώ εἰμι. καί γέ ἐστιν ἀγχιστεὺσ ἐγγίων ὑπὲρ ἐμέ. (Septuagint, Liber Ruth 3:12)
  • καὶ πρὸ τούτου Ἐλιασὶβ ὁ ἱερεὺσ οἰκῶν ἐν γαζοφυλακίῳ οἴκου Θεοῦ ἡμῶν ἐγγίων Τωβίᾳ (Septuagint, Liber Nehemiae 13:4)
  • "ὄψονται οἱ ἄλλοι, εἰ λυσιτελεῖ αὐτοῖσ παρὰ φύσιν ἔχειν καὶ διεξάγειν, ἐμοὶ δ’ οὐδείσ ἐστιν ἐγγίων ἐμοῦ. (Epictetus, Works, book 4, 11:2)
  • πόλισ ἐστὶν ἀρχαία τῶν Ιἑροσολύμων εἴκοσι πρὸσ τοῖσ πεντακοσίοισ ἀπέχουσα σταδίουσ ἀεὶ διὰ μίσουσ Ιοὐδαίοισ γεγενημένη, διὸ καὶ τότε ταῖσ πρώταισ ὁρμαῖσ ἐγγίων ἔδοξεν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 16:1)
  • οὐ μὴν ὁ Σίμων ἠρέμει, καὶ γὰρ ἦν ἐγγίων τῇ πολιορκίᾳ, τὰ δ’ ἀφετήρια διίστησιν ἐπὶ τοῦ τείχουσ, ὅσα Κέστιόν τε ἀφῄρηντο πρότερον καὶ τὴν ἐπὶ τῆσ Ἀντωνίασ φρουρὰν ἑλόντεσ ἔλαβον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 304:1)

Synonyms

  1. to bring near

  2. to come near

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION