Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δύσπειστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δύσπειστος δύσπειστον

Structure: δυσπειστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = duspeiqh/s, Xen.

Sense

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δύσπειστος δύσπειστον
Genitive δυσπείστου δυσπείστου
Dative δυσπείστῳ δυσπείστῳ
Accusative δύσπειστον δύσπειστον
Vocative δύσπειστε δύσπειστον
DualN/A/V δυσπείστω δυσπείστω
G/D δυσπείστοιν δυσπείστοιν
PluralNominative δύσπειστοι δύσπειστα
Genitive δυσπείστων δυσπείστων
Dative δυσπείστοις δυσπείστοις
Accusative δυσπείστους δύσπειστα
Vocative δύσπειστοι δύσπειστα
Positive Comparative Superlative
Adjective δύσπειστος δυσπείστου δυσπειστότερος δυσπειστοτέρου δυσπειστότατος δυσπειστοτάτου
Adverb δυσπείστως δυσπειστότερον δυσπειστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰσὶ δέ τινεσ οἳ ἐμμενετικοὶ τῇ δόξῃ εἰσίν, οὓσ καλοῦσιν ἰσχυρογνώμονασ, οἱ δύσπειστοι καὶ οὐκ εὐμετάπειστοι· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 113:3)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION