Ancient Greek-English Dictionary Language

δύσκριτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δύσκριτος δύσκριτον

Structure: δυσκριτ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. hard to discern or interpret, doubtfully, darkly, in doubt

Examples

  • ἦν δ’ οὐδὲν αὐτοῖσ οὔτε χείματοσ τέκμαρ οὔτ’ ἀνθεμώδουσ ἦροσ οὔτε καρπίμου θέρουσ βέβαιον, ἀλλ’ ἄτερ γνώμησ τὸ πᾶν ἔπρασσον, ἔστε δή σφιν ἀντολὰσ ἐγὼ ἄστρων ἔδειξα τάσ τε δυσκρίτουσ δύσεισ. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 1:3)
  • τρόπουσ τε πολλοὺσ μαντικῆσ ἐστοίχισα, κἄκρινα πρῶτοσ ἐξ ὀνειράτων ἃ χρὴ ὕπαρ γενέσθαι, κληδόνασ τε δυσκρίτουσ ἐγνώρισ’ αὐτοῖσ ἐνοδίουσ τε συμβόλουσ· (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 4:5)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION