Ancient Greek-English Dictionary Language

διττός

First/Second declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: διττός διττή διττόν

Structure: διττ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. Attic spelling of δισσός ‎(dissós)

Examples

  • κἀνταῦθα ὁ μὲν Κοκκωνᾶσ ἐν Χαλκηδόνι καταλείπεται, διττούσ τινασ καὶ ἀμφιβόλουσ καὶ λοξοὺσ χρησμοὺσ συγγράφων, καὶ μετ’ ὀλίγον ἐτελεύτησε τὸν βίον, ὑπὸ ἐχίδνησ, οἶμαι, δηχθείσ. (Lucian, Alexander, (no name) 10:4)
  • διττοὺσ ἐνέθηκε ταῖσ γυναιξὶ τοὺσ μαστούσ, ἵνα, κἂν εἰ δίδυμα τέκοιεν, διττὰσ ἔχοιεν τὰσ τῆσ τροφῆσ πηγάσ. (Plutarch, De liberis educandis, section 5 3:2)
  • ἀξιώσατε οὖν καὶ ὑμεῖσ, ὥσπερ ἐγὼ λέγω, διττούσ μου τοὺσ κατηγόρουσ γεγονέναι, ἑτέρουσ μὲν τοὺσ ἄρτι κατηγορήσαντασ, ἑτέρουσ δὲ τοὺσ πάλαι οὓσ ἐγὼ λέγω, καὶ οἰήθητε δεῖν πρὸσ ἐκείνουσ πρῶτόν με ἀπολογήσασθαι· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 13:2)
  • ἔχοντεσ ἱκανὴν συμμαχίαν καὶ καταστρατοπεδεύονται Φιδήνησ πλησίον περὶ τὰσ συμβολὰσ τοῦ τε Ἀνίητοσ καὶ τοῦ Τεβέριοσ ποταμοῦ διττοὺσ βαλόμενοι τοὺσ χάρακασ ἐναντίουσ τε καὶ συνεχεῖσ ἀλλήλοισ, μέσον ἔχοντεσ τὸ κοινὸν ἐξ ἀμφοτέρων τῶν ποταμῶν ῥεῖθρον, ἐφ’ οὗ κατεσκεύαστο γέφυρα ξυλόφρακτοσ σκάφαισ ἀνεχομένη καὶ σχεδίαισ ἡ ποιοῦσα ταχείασ τὰσ πρὸσ ἀλλήλουσ ἀφίξεισ καὶ τὸν χάρακα ἕνα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 55 5:1)
  • καὶ αὐτὸσ μὲν δείσασ ἀπεχώρησε φυγῇ εἰσ Σιδῶνα τῆσ Φοινίκησ, οἱ δ’ Αἰγύπτιοι στασιάζοντεσ διττοὺσ βασιλέασ αἱροῦνται. (Xenophon, Minor Works, , chapter 2 32:3)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION