Ancient Greek-English Dictionary Language

διττός

First/Second declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: διττός διττή διττόν

Structure: διττ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. Attic spelling of δισσός ‎(dissós)

Examples

  • εἰσὶ κασίγνηται διτταί, ὧν ἡ μία τίκτει τὴν ἑτέραν, αὐτὴ δὲ τεκοῦσ1’ ὑπὸ τῆσδε τεκνοῦται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 75 1:2)
  • οὐ γάρ, ὡσ ὁ Μένανδρόσ φησιν, ἅπαντι δαίμων ἀνδρὶ συμπαρίσταται εὐθὺσ γενομένῳ, μυσταγωγὸσ τοῦ βίου ἀγαθόσ, ἀλλὰ μᾶλλον, ὡσ Ἐμπεδοκλῆσ, διτταί τινεσ ἕκαστον ἡμῶν γινόμενον παραλαμβάνουσι καὶ κατάρχονται μοῖραι καὶ δαίμονεσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 15 1:4)
  • οὐ γάρ, ὡσ ὁ Μένανδρόσ φησιν, ἅπαντι δαίμων ἀνδρὶ συμπαραστατεῖ εὐθὺσ γενομένῳ, μυσταγωγὸσ τοῦ βίου ἀγαθόσ, ἀλλὰ μᾶλλον, ὡσ Ἐμπεδοκλῆσ, διτταί τινεσ ἕκαστον ἡμῶν γιγνόμενον παραλαμβάνουσι καὶ κατάρχονται μοῖραι καὶ δαίμονεσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 15 9:2)
  • διτταὶ δὲ αἱ αἰτίαι τῆσ πήξιοσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 93)
  • εἰ μὲν οὖν μία ἐστὶν Ἀφροδίτη ἢ διτταί, Οὐρανία τε καὶ Πάνδημοσ, οὐκ οἶδα· (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 8 10:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION